Wilczę znamię recenzja

Magda Skubisz
"WILCZE ZNAMIĘ" ( IV tom sagi rodu Tyszkowskich)

Poznaliście sagę o rodzinie Tyszkowskich? Czy jeszcze przed wami?

"Katja coraz śmielej okazuję swoje uczucia Sepkowi. Antoniego zalewa krew - z zazdrości i oczywiście x wrodzonej predyspozycji - i w ataku furii planuje podłą intrygę. Jego matka obmyśla jeszcze podlejszą: Katja, wysłana do dzieci do Jamnej, się wpada w ręce żandarmów.

Tymczasem na horyzoncie pojawia się lekarz Wilhelm Kreyczi. Jego wspaniała przemyska rezydencja godna jest opowieści. Gdy szczęśliwym zbiegiem okolicznościowe aptekarka Katja trafia pod skrzydła Wilhelma - wjeżdża Antoni, cały na czarno, na karnym, uzależnionym od cukru ogierze..." (opis)

Na pewno znacie takie książki, które są gotowym scenariuszem na film. Uwierzycie mi - ta seria jest takim właśnie przykładem. "Wilcze znamię" podobnie zresztą, jak poprzednie części tej serii, jest niezwykle klimatyczną powieścią, w której pewna magia, przeplata się z historią, romans z walką, prawda z fałszem, a kolejne intrygi oplatają całą fabułę tak, że nie wiemy jak się ona skończy... Zwłaszcza dla głównej bohaterki, dla której autorka nie szczędziła przygód ani kolejnych zawirowań. W tym tomie pojawią się postaci już poznane wcześniej i nowe, które przyniosą pewien powiew świeżości, ale też nowe przygody. Jeśli chodzi o sferę historyczno-obyczajową, stajemy się obserwatorami tego, co działo się w XIX wieku, zwłaszcza tego w jakiej sytuacji były wówczas kobiety. Ale to stanowi tylko tło dla rozgrywających się wydarzeń. W centrum stoi tu Katja - jej zażyłości z Sepkiem, frustracja Antoniego tym spowodowana ( cute...), intrygi matki mężczyzny. Nie zabraknie tu zarówno tych trudnych, wręcz tragicznych momentów, jak i tych, wywołujących śmiech (zwłaszcza interakcje Katji i Antoniego). Miłość unosi się w powietrzu... Język powieści, pomimo że stylizowany na lata, o których opowiada, nie przynosi żadnych trudności. Lekka, barwna narracja oddaje nam klimat i cały nastrój tej historii. Cóż więcej można tu powiedzieć - czytajcie, bo warto!