Nadzwyczajni recenzja

To oni pierwsi pojawiają się w miejscach, gdzie toczy się najbardziej dramatyczna walka. To oni odsłaniają wypaczenia systemu w kraju, który nie jest przygotowany na zagrożenie. To oni docierają do ludzi, których do głosu nie dopuścił nikt inny. „Nadzwyczajni” Marcina Wyrwała i Małgorzaty Żmudki to wstrząsający reportaż o nierównej walce z COVID-19.
.
Wiecie mamy okres jaki mamy, kolorowo nie jest. COVID-19 sprawił, że my ludzie żyjemy w strachu z dnia na dzień. Lecz to co możemy wyczytać w tej książce przechodzi ludzkie pojęcie. Poznajemy prawdziwą i straszną prawdę, jak to wszystko naprawdę wyglądało, a to że nasz polski rząd mówił, że mają wszystko pod kontrolą, to mogę wam powiedzieć, że to było wierutne kłamstwo. Lekarze, pielęgniarki byli pozostawieni sami sobie. Musieli radzić sobie w niecodziennej sytuacji sami. Stres wiadomo brał górę i oczywiście czas, który pędził jak szalony, też nie ułatwiał sprawy. Opini na temat wirusa jest wiele, ale to właśnie on podzielił nas ludzi. Na wierzących oraz nie wierzących. Ja jako ja, ciężko mi jest się wypowiedzieć po której stronie jestem, chyba po żadnej. Bo z jednej strony boję się o siebie, swoje dzieci o bliskich, czy przypadkiem mnie to nie dotknie, czy przypadkiem nie zachoruje. Za każdym razem jak mam robione testy, a miałam już ich kilka (syn jeździ na pobyty dzienne do szpitali, więc żeby wejść na oddział testy są obowiązkowe), z niecierpliwością czekam na wynik i mam obawy, że zadzwonią do mnie z wiadomością, że niestety wynik wyszedł pozytywny. Boję się śmierci, chyba zresztą jak każdy. Ale z drugiej strony, na razie nie spotkałam osoby lub nie znam takiej, która znała by kogoś, kto miał styczność z wirusem, albo był zarażony. Ale jak to mówią przypadki chodzą parami i tak naprawdę nie wiemy co może nas spotkać jutro. W internecie i w telewizji COVID jest tematem numer jeden. I tak już pozostanie, lecz ja uważam, że powinni zacząć mówić nam prawdę a nie mydlić oczy. Z tego miejsca chcę wstać i chylić czoła tym, którzy mieli odwagę opowiedzieć o wszystkich nieścisłościach, niedociągnięciach ze strony rządu, przełożonych a nawet o pacjentach z podejrzeniem wirusa.Właśnie dzięki tym osobom, które w pocie czoła pracowali i dawali od siebie 100%, niektórzy wygrali walkę z tym cholerstwem i na pewno im za to dziękują. Lektura jest ciężka, nie ukrywam, że nawet łezka się zakręciła, bo ciężko się czyta o takich tragediach, które dotykają ludzi. Reportaż jest napisany łatwym i prostym językiem, który zrozumie każdy z nas. I szczerze? Ta książka mnie zszokowała i myślę, że każdy powinien ją przeczytać. Na końcu mamy spis dat co się działo data po dacie. Zachęcam do przeczytania, ponieważ mi ta książka otworzyła oczy i zaczęłam wiele spraw spostrzegać inaczej niż dotychczas.