30 lat za kratami. Osobista opowieść dyrektorki polskiego więzienia recenzja

Jako osoba zaznajomiona z tym środowiskiem miałam duże oczekiwania względem tej pozycji, jednak postanowiłam ocenić ją z perspektywy kompletnego laika, który nie wie tak naprawdę nic w tym zakresie.

Bardzo podobało mi się to, że autorka precyzyjnie opisała regulacje oraz procedury, jakie towarzyszą funkcjonariuszom w codziennej pracy. Nie jest to wiedza powszechna, więc tym bardziej wydaje się interesująca dla osób niewtajemniczonych. Mamy zatem obraz Służby Więziennej "od kuchni" i za to najbardziej cenię tę książkę.

Zawiodła mnie jednak sama realizacja fabuły. Dość liczne przeskoki czasowe i te, które pojawiały się pomiędzy poszczególnymi scenami wprowadziły niezły chaos, przez co ciężko mi się to czytało.

Najbardziej zawiodło mnie jednak to, że autorka przedstawiła wyłącznie jedną stronę medalu resocjalizacji, ukazując skazanych jako potulne baranki skore do współpracy. Rzeczywistość jest jednak z goła inna, czego mi właśnie zabrakło i sprawiło, że książka stała się dla mnie mało realna. Zdaję sobie sprawę, że był to najpewniej celowy zabieg, by wpłynąć na opinię społeczną względem osób skazanych, jednak wolałabym, aby lektura ukazywała zarówno cienie, jak i blaski pracy w tej formacji.

Pani Danuta dość często wskazywała na podrzędną pozycję kobiet wśród funkcjonariuszy, z czym oczywiście się zgadzam. Aczkolwiek czy trzeba było o tym wspominać praktycznie co dwie strony? Nie sądzę, bo po pewnym czasie stało się to bardzo irytujące. Podobnie jak fakt, że autorka niewiele wspomniała o swoich porażkach zawodowych, zupełnie jakby nie miały miejsca, a przecież wiadomo, że nie ma ludzi idealnych. Bardzo chciałabym zobaczyć, w jaki sposób sobie z nimi radziła.

Ogromnie podobała mi się postawa Pani Danuty względem podopiecznych i wyniosłam z niej wiele cennych wniosków. Nie każdemu jej poglądy mogą się podobać, ale uważam, że w tym zawodzie dają najlepsze rezultaty.

Jednak mimo wszystko, jest to książka, która zdecydowanie poszerza horyzonty i pozwala nakreślić pewien obraz polskiego więziennictwa.