Fetor recenzja

Moje pierwsze spotkanie z autorką zaliczę do udanych. Catherine Reiss zabierze was do zamkniętego zakonu, pełnego mroku i tajemnic. Razem z zakonnicami, które złożyły śluby milczenia mieszka w nim chłopiec. Aleksander ma na sobie blizny. Kiedy kończy 7 lat, jego ulubiona siostra, która nigdy go nie skrzywdziła-znika, a on znajduje karteczkę z napisem "Musisz uratować Laurę". Chłopiec przygotowuje plan ucieczki..i odkrywa coraz straszniejsze sekrety zakonu...

"Czasem będzie bolało. Będzie cholernie bolało, ale chciałabym się łudzić, iż zniesiesz te cierpienie dzielnie, a kiedyś być może zrozumiesz, że na zewnątrz wcale nie byłoby lepiej".

Zakon to miejsce, które kojarzy mi się ze spokojem, miłością i poczuciem bezpieczeństwa. Zakon, który stworzyła autorka jest odwrotnością tego miejsca. Aleksander przeszedł takie straszne rzeczy, które nie mieszczą mi się w głowie. Był głodzony, bity i zmuszany do rzeczy, których nie chciał robić. Dlaczego? Dlaczego ktoś, kto miał go chronić stworzył mu piekło na ziemii?

Historię czyta się z bardzo dużym zainteresowaniem, jest dość krótka więc kończy się ją naprawdę błyskawicznie. Emocje targały mną różne, byłam zła, rozczarowana zachowaniem dorosłych ludzi, ale czułam też ciekawość i dopingowałam małemu Aleksandrowi.

Podobał mi się klimat stworzony przez autorkę, od początku nic nie wiemy, a im dalej w fabułę tym więcej pytań. Na niektóre otrzymacie odpowiedź, a na inne będzie trzeba jeszcze poczekać. Co mnie czasami gubiło to narracja, szybko przeskakiwała z jednej osoby na drugą. Ale końcem końców uważam, że to udana historia, która daje do myślenia. Zakończenie mnie bardzo zaskoczyło. Nie wszystko zostało wyjaśnione, właściwie to niewiele autorka nam pozwoliła odkryć, więc mam nadzieję, że nie będziemy długo czekać na kolejną część.

Przekonajcie się co dzieje się w tym mrocznym zakonie...czasami świat realny łączył się z jakimś innym..I w tych momentach bardzo mi się podobało, było mrocznie, tajemniczo, brutalnie. Myślę, że warto. Słowo samotność każdy interpretuje inaczej. W tej historii samotność jest wręcz namacalna, trudna i niesprawiedliwa. Każdy cierpi na swój sposób.
Czekam na więcej.