Cicha noc recenzja

Recenzja

Premiera 08.11.2023 r.

Współpraca reklamowa z @zaczytani

„Cicha noc” – Jolanta Kosowska



Nowa książka Pani Jolanty jak zwykle czaruje swoim urokiem, zwyczajnością, magią przedświąteczną oraz szczyptą miłości. Ewa to ciepła i żywiołowa dziewczyna, która z wielką pasją i zaangażowaniem realizuje swoje marzenia o byciu architektem wnętrz. Jednak zanim jej się to udało musiała wiele przejść. Wyjechać aby zarobić pieniądze na otwarcie swojej działalności. Ewa kocha ludzi i sprawianie im radości. Swoją żywiołowością potrafi zarazić każdego. Ma milion pomysłów na minutę. Potrafi wczuć się w czyjąś sytuacje. Nie ocenia, tylko robi. Żadnej pracy się nie boi, nie zawsze ona jej wychodzi, ale zawsze się stara. W jej sercu istnieje mała zadra, która powstała lata temu. Chodzi tu o miłość….

Książka głównie opiera się na unaocznieniu życia głównej bohaterki, które pokazuje jaką jest osobą i jaką drogę musiała przejść aby być tak gdzie chce. Pojawią się starsi ludzie, którzy uwielbiają spędzać czas na opowiadaniu o swoim życiu. Są to piękne, urocze i emocjonalne historie, ale nie zabrakło smutnych i pełnych łez. W tej historii pierwsze skrzypce grają uczucia zarówno te widoczne na pierwszy rzut oka, jak i te zamknięte w sobie. Mówienie o uczuciach wymaga wiele odwagi i szczerości. Nie powinno się ich trzymać w sobie, ale czasem strach paraliżuje wszystko. Boimy się odezwać, albo staramy się zapomnieć.

Historia zawiera również wątek miłosny, który ujawnia się dopiero w trakcie czytania. Nie będzie go jakoś dużo na samym początku, ale czym dalej w las tym więcej przysłowiowych grzybów czyli w naszym przypadku miłości. Jest ona ckliwa, szalona i dosyć krótka, ale to nie znaczy, że mniej wartościowa i mocna. Można dobrze wyczuć, że tych dwoje darzy siebie tak silnym uczuciem, że jest w stanie wiele przejść. Po wielu latach może się zmienić człowiek, ale uczucia często zostają takie same.

Takich książek mi brakowało. O zwykłych ludziach i ich normalności. O tym jak młodzi ludzie gonią za pieniądzem. O szalonej miłości, która kończy się w nieodpowiednim czasie. O poznaniu prawdziwego oblicza ukochanych gdy potrzebujemy ich pomocy. O tym aby nigdy się nie poddawać. O życiu osób starszych w domach spokojnej starości, która nie zawsze jest kolorowa . I o innych ważnych rzeczach.

Z wielkim zapałem czytałam każdy rozdział i byłam mocno rozemocjonowana. A zapomniałabym wspomnieć o opowieściach o krajobrazach i innych historycznych rzeczy, które w tyj przypadku nie nudzą, ale wręcz fascynują. Autorka ma tak przyjemny styl, że każde słów się chłonie i pragnie go więcej. Opisy są przejrzyste i piękne. Dialogi nacechowane uczuciami. No po prostu z wielkim uśmiechem na twarzy mi się ją czytało.

10/10