Testament recenzja

"Już prościej żyć własnym życiem, obok siebie, nie pokazując się sobie nawzajem."

"Człowiek żyjący samotnie w końcu traci umiejętność ustosunkowania się do swojego ciała i do otoczenia."

W Dolinie Tornio w gospodarstwie jednym z wielu mieszka wielodzietna rodzina Toimich. Licząca czternaścioro dzieci
(licząc nieżyjącą dwójkę), która w dalszym czasie jest wspominana i ważna dla pozostałych. Jest wychowywana przez surowego ojca i matkę, która nadrabia brakujące okazywanie uczuć. Wielu z nich nie mieszka już w rodzinnym domu i stara się żyć na własny rachunek. Zbliżające się święta sprawiają, że wszyscy spotykają się w jednym miejscu, a ich różnorodność i miniony czas oddziałują na relacjach rodzinnych. Mimo to, w tym wszystkim rodzeństwo ma wspólne zamierzenie, które chcą wcielić w życie. Dochodzi do szokującego wydarzenia, którego żadne z nich się nie spodziewa, a oni muszą ponieść jego skutki..

Postanowiłam w tym roku bardziej różnorodnie dobierać gatunki. Dlatego sięgnęłam po opowieść skandynawską jaką jest "Testament" Niny Waha.
Pierwsza moja książka z serii dzieł pisarzy skandynawskich i zarazem ogromne zaskoczenie. Brak tu zbędnych opisów, zapychaczy, jest natomiast wspaniale opisana historia wielodzietnej rodziny, w której z pewnością każdy dostrzeże element wspólny z własnego życia.
Jest to powieść dostarczająca całej gamy emocji i odczuć, mianowicie jak z życiem, gdyż jest spisana z pamięci autorki, aby utrwalić rodzinną historię. Opowiadana z tak wielu perspektyw, dąży do finalnej części, w której odkrywamy jak bardzo, pomimo więzów krwi jesteśmy od siebie różnorodni. Pokazuje wszystkie trudy i pozytywne chwile jakich doświadczamy będąc w tak wielodzietnych rodzinach, gdzie pomimo obecności drugiego człowieka obok, tak naprawdę musimy mierzyć się z samotnością.

Zdecydowanie książka zasługuje na nominację do nagród, ponieważ jej prawdziwość i naturalność bije od każdej strony. Porusza, jak i wzbudza lęk, wciąga i ukazuje ludzkie wady i zalety, rodzinne zgrzyty.