Walentynowicz. Anna szuka raju recenzja

Nie da się ukryć, że postać Anny Walentynowicz zapisała się na kartach najnowszej historii. Czy Solidarność powstałaby bez tej dzielnej i odważnej kobiety? Jaka była naprawdę? Co skrywała za maską silnej i odważnej pracownicy gdańskiej stoczni? Czy miała jakieś tajemnice? Na te pytania odpowiada książka „Anna szuka raju".

Okres PRL nie należy do moich ulubionych. Nigdy nie interesowałam się postaciami, które tworzyły Solidarność. Co prawda pokrótce wiedziałam, jak do tego doszło, ale raczej w szerszym niż węższym zakresie. Jednak gdy tylko na księgarnianych półkach spostrzegłam publikację, która omawia losy Walentynowicz, to mój książkowi nos czuł, że to może być wartościowa pozycja. Ilość nagród, jakie otrzymała ta lektura, tylko mnie w tym utwierdziły.

Wydawać by się mogło, że postać Walentynowicz od zawsze związana była z Gdańskiem. Tam pracowała i tam poznała swojego męża. Dopiero po latach prawda ujrzała światło dzienne. I muszę przyznać, że rozdział ten był jednym z najciekawszych, jakie znalazłam w książce. Nie rozumiem tylko tytułu tego fragmentu. „Anna chce się porządnie najeść” i opis rzezi wołyńskiej. Muszę przyznać, że to dość dziwne i nieco kontrowersyjne połączenie.

Autorzy wykonali ogromną robotę, docierając do nieznanych faktów, związanych z pracą Anny w gdańskiej stoczni. Przeprowadzili wiele wywiadów z tymi, którzy współpracowali z kobietą. Wszystkie rozdziały zostały bardzo dobrze przemyślane. Nic nie jest tu przypadkowe. Z całości opowieści wyłania się smutny obraz Walentynowicz bardzo nieszczęśliwej, pozostawionej samej sobie w niedoli. Osoby, która zawsze myślała o innych, a o niej nie myślał nikt. Pomimo ogromu zasług pozostawała zawsze w cieniu, odsunięta na dalszy plan. Choć mnogość miejsc, postaci i faktów może odstraszać czytelnika, który dopiero poznaje świat PRL, to czytając, nie miałam wrażenie przesytu. Wszystko łączy się ze sobą jak najlepsze puzzle.

Jest to książka, którą warto przeczytać i choć czasem miałam wrażenie, że postać kobiety nie wybrzmiała tak, jak bym tego oczekiwała to i tak w końcowym rezultacie, plasuje się na wysokim miejscu wśród biografii wielkich Polaków.