Niedorajda, czyli co nam radzą poradniki recenzja

Ten zbiór felietonów Rusinka poświęcony jest językowi najróżniejszych poradników, których namnożyło się ostatnio zarówno w postaci książkowej jak i w Internecie. Rzecz jest nierówna, obok rzeczy śmiesznych typu 'jak zostać Paryżanką' czy 'Jak czytać nagłówki' mamy felietony słabsze, np. 'Jak zostać inteligentem'. Poza tym czasami ma się wrażenie, że autor mocno ułatwia sobie zadanie, tak kretyńskie są porady, nad którymi się pochyla. Weźmy felieton o radach jak podrywać, nietrudno wyszydzić następującą odzywkę do właśnie poznanej kobiety: „Czytałem w jednym z waszych magazynów, że wy, kobiety, częściej zdradzacie i oszukujecie. A co ty o tym myślisz?” Poza tym przydałoby się cytowanie źródeł, tzn. przytoczenie, z jakiej książki pochodzi konkretna rada.

Trochę inny w tonie jest felieton o poradach zdrowotnych, bo tu wchodzimy na poważne poletko. Autor cytuje książkę 'Apteka babuni' pełną przykładów z życia zastępujących naukowe argumenty. Wystarczy podać jeden cytat: poważnie zachorowało dziecko i pewna staruszka: „Poleciła mojej mamie zabić kurę, usunąć z niej żołądek, którego wewnętrzną skórkę wysuszyć, cieniutko roztłuc, pokroić i dać choremu dziecku ze szklanką mleka.” Wyleczenie murowane...

Inny charakter ma felieton o lekturach na poczcie. Wiadomo, że obecnie owe urzędy pełnią również funkcję księgarni. Niemniej oferta książkowa jest bardzo specyficzna. Kto był na poczcie, ten wie... Dobry felieton.

Bardzo rozśmieszyła mnie opowieść o tytułach w brukowcach, nie mogę się oprzeć, żeby zacytować jeden nagłówek: „Wyszedł na spacer z psem, a gdy wrócił, zastał żonę w łóżku z jego kolegą. Oboje byli nadzy”, a następnie analizę autora: „Oto, jak zgubna bywa namiętność do zaimków (zapewne pod wpływem języka angielskiego i źle tłumaczonych list dialogowych amerykańskich filmów, którymi nasiąkł autor artykułu). Z tytułu wynika bowiem, że bohater artykułu zastał żonę w łóżku z kolegą psa. Jesteśmy tolerancyjni, wiemy, że miłość potrafi pokonywać bariery gatunków, bulwersuje nas jednak nagość psa.” Boki zrywać...

W sumie sympatyczne to jest, ale felietony czytane w kupie nużą, dlatego dawkowałem je sobie, przyswajałem co najwyżej jeden dziennie.