Przystanek Toskania recenzja

„Jakie ten przewrotny los potrafi płatać figle – myślała. – Najpierw zamiesza w naszym życiu, poplącze ścieżki, czasem wyprowadzi na manowce, czasem zaprowadzi w ślepą uliczkę, a innym znowu razem zawiedzie do raju”.

Julia zupełnie niespodziewanie zostaje porzucona przez męża. Jej świat się wali, a ona sama jest zdruzgotana, zniechęcona, przecież to nie tak miało być. Pogrążona w rozpaczy, zaczyna myśleć, że nic dobrego ją już nie czeka. A jednak... być może wreszcie przyszedł czas by zająć się w pełni sobą i spełnić swoje ukryte marzenie? Kobieta od zawsze, po cichu marzyła by zamieszkać w słonecznej Toskanii. Wkrótce bierze sprawy we własne ręce i jako pielęgniarka wyjeżdża do pracy do Włoch. Ten wyjazd staje się początkiem czegoś nowego, dobrego. Niebawem rusza do Toskanii, a mężczyźni, którzy stają na jej drodze, być może odmienią jej życie.

Bardzo lubię i cenię sobie książki Pani Katarzyny. To zawsze są ogromne emocje, niezapomniane wrażenie i zaskakująca przygoda. Nie inaczej było teraz. Fabuła ciekawie utkana, wciąga nas w wir wydarzeń, ukazuje poplątane ludzkie ścieżki. Ciekawie, naturalnie ukazani bohaterowie, to ludzie, jakich mijamy w naszej codzienności. Z łatwością wkraczamy w ich życie, razem z nimi odczuwamy towarzyszące im emocje. Radości i smutki, zwątpienie, ból, rozpacz, nadzieję, porywy serca, zmagania z przeciwnościami losu. Julię polubiłam od razu, to ciepła, wrażliwa młoda kobieta, która dla miłości zrezygnowała z wielu rzeczy. Teraz postanawia zawalczyć o siebie i swoje marzenia.

Przez powieść się płynie, jest bardzo życiowo, realnie i zaskakująco. Autorka porusza złożone problemy, jakie niesie życie. Smak porażki, odrzucenie, porzucenie, mozolne odbudowanie życie na nowo. Odzyskanie wiary we własne siły i możliwości, spełnianie marzeń, odkrywanie siebie na nowo, radość, jaką niesie zwykła codzienność. Przeciwności losu, odważne stawianie im czoła. Miłość, która przychodzi dość nieoczekiwanie, niesie nadzieję na lepsze jutro. Ukazuje, że po burzy zawsze wstaje słońce. Przepiękne widoki, aromaty potraw, smakołyki, kolory cudownej, słonecznej Toskanii, aż chciałoby się rzucić wszystko i choć na chwilę tam przenieść.

Klimatyczna, piękna, poruszająca opowieść! Otula nas swoim ciepłem i spokojem. Ukazuje, że warto i trzeba spełniać swoje marzenia. Zakończenie bardzo mi się podobało, to była cudowna przygoda. Z całego serca polecam.