Przyjrzyj się recenzja

Choć dorobek literacki autora jest niemały, to jest to moje pierwsze z nim spotkanie. Jestem oczarowana. Znalazłam w tej powieści wszystko, co lubię i co sprawia, że nie mogę się oderwać od książki.

Simon Dobias jest spadkobiercą pokaźnego majątku. Ubiega się o posadę profesora uczelni, ale koneksje innego kandydata mogą doprowadzić do negatywnego rozpatrzenia wniosku o awans.

Vicky Lanier pracuje w ośrodku pomocy dla kobiet. Motywuje męża Simona w walce o stanowisko profesora. Jednak kobieta ma mroczną przeszłość, która nie daje o sobie zapomnieć. Wisi nad nią widmo ujawnienia skrywanych tajemnic. Simon jest beneficjentem trustu na ponad 20 milionów, ale jego ojciec przed śmiercią postawił warunek - jego żona będzie miała do niego dostęp dopiero po dziesięciu latach małżeństwa.

Sierżant Jane Burke dostaje swoją pierwszą w karierze sprawę o zabójstwo. Zmarłą jest bogata i piękna Lauren Betancourt. Kobieta została zamordowana w Halloween, gdy nikogo nie dziwią ludzie chodzący w przebraniu.

Historia jest opowiadana przez kilka postaci. Simon oraz Vicky są pierwszoosobowymi narratorami i ich autor przybliżył również z perspektywy psychologicznej. Bogata przeszłość obojga oraz pokręcona psychika sprawiają, że opowiadana przez nich historia jest intrygująca, tajemnicza i mroczna.
Perspektywa Jane jest opisana w trzeciej osobie, co daje ciekawy kontrast dla historii Simona i Vicky.

Od początku wszystkie wątki są ze sobą ściśle związane. Fabuła toczy się równolegle, a czytelnik nie ma problemu ze znalezieniem wspólnego mianownika. Każdy kolejny wątek jest wplatany w świetnie już zbudowaną intrygę. Podobnie dzieje się z postaciami drugoplanowymi jak Christian Newsome. Do tego doradcy inwestycyjnego również należy kilka rozdziałów. Zostaje on wplątany w historię, a później nierozerwalnie w niej uczestniczy. Bohaterowie, choć każdy inny charakterologicznie, są wyrachowani i bezwzględni. Trochę według zasady "ciągnie swój do swego".

To, co mnie najbardziej urzekło w tej powieści to poziom zagmatwania. Początkowo wydawało się, że historia jest bardzo oczywista, czytelnik zna sprawcę, zna motywację, a reszta to tylko formalność, wyjaśnienie autora jak doszło do tragedii. Tu kluczowe jest "wydawało się". Kilka razy miałam też wrażenie, że historia się nie klei, że autor nie opanował fabuły, że zgubił się w gąszczu intryg, które uknuł. Okazało się, że to ja nie dostrzegłam właściwej optyki. Akcja dzieje się szybko i nic nie jest oczywiste. Kilka razy wydawało mi się, że zbliża się punkt kulminacyjny i nieunikniony finał książki, a okazywało się, że wydarzenia jedynie podkręciły tempo powieści i sprawiły ją jeszcze bardziej ciekawszą, a do rozwikłania zagadki jeszcze daleka droga.

W moim prywatnym rankingu książka pretenduje do najlepszego thrillera psychologicznego, czytanego przeze mnie w tym roku.