Zakaz seksu we wtorki recenzja

Nie spodziewałam się, że tak nielubiany przeze mnie gatunek literacki, jakim jest powieść obyczajowa, wciągnie mnie w swoje sidła. To lekkie, zabawne i wzruszające opowiadanie w stylu Dziennika Bridget Jones całkowicie mnie pochłonęło na kilka wieczorów. Z pozoru niewinna i błaha historia kryje w sobie jednak wiele emocji i życiowych rozterek, które nie jednego doprowadziłyby na skraj wytrzymałości.

Katy, lat 36, jest typową nowoczesną i niezależną kobietą, skupioną głównie na pracy i własnych obowiązkach. Nie stroni jednak całkowicie od rozrywki i od czasu do czasu pozwala sobie na mały wypad do klubu. To właśnie podczas jednego z takich wieczorów poznaje młodszego od siebie Bena, nauczyciela w-fu, z którym wkrótce zaczyna się regularnie spotykać. W tym momencie należy jednak dodać , że Katy bardzo ostrożnie podchodzi do kwestii związków. A wszystko to za sprawą zdrady, jakiej doświadczyła ze strony swojej pierwszej miłości – Matthew. Tak więc Ben i Katy żyją sobie spokojnie, nie wymagając od siebie zbyt wiele i nie poruszając tematów związanych ze stabilizacją, czy zakładaniem lub, o zgrozo!, powiększaniem rodziny. Ale jak to zwykle bywa, kiedy ktoś czegoś bardzo nie chce to los płata mu figla i przewraca wszystko do góry nogami. Kiedy Katy dowiaduje się, że jest w ciąży, zaczyna łączyć ze sobą pewne fakty i w rezultacie dochodzi do wniosku, iż ojcem dziecka może być jej chłopak ze szkolnych lat – Matthew – z którym spędziła noc po zjeździe absolwentów. Jak sobie z tym poradzi i czy zdoła uratować przyszłość swoją i swojego dziecka? Jakich wyborów będzie musiała dokonać? Jak sobie poradzi z ciążą i przygotowaniami do narodzin potomka? Na prawdę, warto się dowiedzieć.

Powieść jest pełna humoru i zabawnych sytuacji, które doskonale wplatają się w całokształt. Ironia i sarkazm, najczęściej padające z ust głównej bohaterki, to również często spotykany element tej książki, który inteligentnie ożywia okoliczności wydarzeń. A okoliczności, jak podaje krótka recenzja na okładce, związane są z latami 80-tymi. Ja z kolei wyczuwam tam po prostu atmosferę typowego amerykańskiego społeczeństwa – trochę szalonego i aroganckiego, a czasami nawet próżnego. Niemniej jednak większość bohaterów ma bardzo sympatyczne usposobienie, co uważam za wielką zaletę tego opowiadania.

Gorąco polecam tę książkę, która w moim przekonaniu jest przeznaczona nie tylko dla kobiet. Mężczyźni również mogą wyciągnąć z tej lektury pewne wnioski :)