Opowieści Baśniomistrza. Tajemnice Dziwnolasu recenzja

Nie mam żadnego doświadczenia z grami paragrafowymi, ale obserwuję ich rosnącą popularność, postanowiłam więc dowiedzieć się, o co w tym chodzi. Kiedy w Klubie Recenzenta w serwisie nakanapie.pl pojawiła się możliwość zrecenzowania „Opowieści Baśniomistrza. Tajemnice Dziwnolasu”, nie wahałam się ani chwili. I mogę teraz cieszyć się doskonale wydaną i ciekawie wymyśloną grą, która uprzyjemni mi niejeden wieczór.

„Tajemnice Dziwnolasu” przeznaczone są dla czytelnika?, gracza? od 7 roku życia. Największe wrażenie robi forma tej książki, która została wydana w formacie A4 i cudownie zilustrowana. Na szorstkim, grubym papierze zaprezentowano klimatyczne ilustracje przedstawiające postacie i miejsca, które będą odwiedzały w trakcie rozgrywki. Nietypowym dodatkiem jest możliwość wysłuchania tekstu i wsłuchania się w nastrojową muzykę, które są dostępne po sczytaniu kodu QR. Twarda okładka została ozdobiona dekoracyjnymi ornamentami.

Przygotowanie do rozgrywki nie jest zbyt skomplikowane. Należy wybrać postać, jaką będzie się grało i przepisać do Dziennika jego klasę i cechy szczególne. Potem trzeba wybrać dowolny obiekt, który będzie symbolizował poruszanie się postaci po mapie przypisanej do jednej z 12 przygód. Mapy znajdują się w książce, ale możne je również pobrać ze strony wydawcy (podobnie jest w przypadku Dziennika). Można skorzystać z gotowej mapy albo wypełnić swoją, pamiętając o konieczności uwzględnienia pól obowiązkowych dla danej postaci.

Tak przygotowani możemy rozpoczynać przygody w Dziwnolesie. W zależności od wybranej mapy i cech postaci, rozgrywka będzie wyglądała zupełnie inaczej. I ta cecha gier paragrafowych jest fascynująca! Dzięki temu za każdym razem możemy stworzyć nową opowieść, przeżyć inne przygody i zbadać zróżnicowane skutki naszych działań.

„Tajemnice Dziwnolasu” zawierają szczegółową instrukcję, bez której kilka pierwszych rozgrywek nie jest łatwych. Trudno po prostu zapamiętać wszystkie zasady. Na szczęście istnieją dwie wersje przygody – dla początkujących i dla zaawansowanych, więc nie trzeba od razu rzucać się na głęboką wodę. Ponadto w grze nie wszystko zależy od wyborów użytkownika, czasami trzeba się zdać na los – rzut kostką.

Możliwości rozgrywek wydają się nieskończone, dlatego nie mam zamiaru ich opisywać. Ponadto poszczególne przygody trwają bardzo długo, zatem książka jest w stanie dostarczyć długich godzin rozrywki. Podoba mi się klimat Dziwnolasu, który jest baśniowy i tylko odrobinę mroczny. Ilustracje również nie będą śniły się po nocach. Dużo tu magii i niespodziewanych zwrotów akcji.

„Tajemnice Dziwnolasu” zwiększyły mój apetyt na gry paragrafowe.