Śpij spokojnie recenzja

Książka dzieje się współcześnie w Anglii i przedstawia historię Olivii Brookes, która, mimo młodego wieku, bardzo wiele przeszła w życiu. Najpierw była w związku Irańczykiem, kolegą ze studiów, z którym ma dziecko, ale w pewnym momencie facet porzucił ją bez słowa. Jak by tego było mało, zaraz potem nagle umarli jej rodzice zaczadzeni tlenkiem węgla. Wtedy wyciągnął do niej rękę nowo poznany Robert, Olivia związała się z nim, mają dwoje dzieci. A potem okazało się, że Robert wcale nie jest taki idealny, na jakiego wyglądał.

Książka zaczyna się od tego, że Olivia wpada w panikę, bo Robert gdzieś zniknął z dziećmi na dłuższy czas, a miał tylko jechać na pizzę. Wzywa policję, ale Robert się odnajduje i wmawia Olivii, że wiedziała o jego dłuższym wyjeździe, niemniej od razu mamy wątpliwości co do tego gościa. A potem akcja przeskakuje w czasie i obserwujemy ucieczkę Olivii przed Robertem, sporo się dzieje

Mamy też w książce policyjne śledztwo prowadzone przez głównego inspektora Toma Douglasa i jego współpracowników, ale ten wątek wydaje mi się raczej drugorzędny, najciekawsze są zdecydowanie przeżycia Olivii i Roberta.

Widzę z powyższego, że opowiadam fabułę, ale mam kłopot z tą książką, bo jest przezroczysta, w tym sensie, że nie ma w niej żadnego pogłębionego tła psychologicznego lub obyczajowego. A możliwości są, na przykład osobowość Roberta jest wyraźnie zaburzona, ten facet ma kompulsywną potrzebę kontrolowania każdego ruchu najbliższych mu osób. Pytanie skąd się to wzięło, bo przecież nie znikąd? Może to najciekawszy potencjalny wątek książki, ale tylko potencjalny. W ogóle psychologia postaci w książce kuleje.

Atutem książki jest dynamiczna akcja, ale pod koniec rzecz cała mocno się ciągnie, dosyć szybko domyśliłem się, kto jest złoczyńcą i jak się to wszystko skończy, więc trudno mi się słuchało audiobooka. Samo zakończenie miało w zamierzeniu autorki zaskakiwać, ale moim zdaniem średnio to się jej udało.

To taki typowy wakacyjny thriller bez głębszego dna, o którym się zapomina szybko po przeczytaniu/przesłuchaniu. Sporo jest takich kryminałów czy thrillerów na rynku, na przykład książki Cobena.

Audiobook jest czytany przez parę autorów, dobrze przez Filipa Kosiora i słabo przez Annę Dereszowską, jej egzaltacja bywała drażniąca.