To nie mój problem recenzja

Napisaliście sobie kiedyś sami zwolnienie z WF-u? Aideen Cleary napisała. I to wielokrotnie. Na każde zajęcia z wychowania fizycznego ma przygotowany kawałek papieru z usprawiedliwieniem. Ciekawe, prawda? Dziewczyna potrafi rozwiązać każdy problem. Jednego dnia zrzuca koleżankę ze schodów (powód: nadmiar zajęć), a drugiego pomaga chłopakowi wymknąć się na imprezę (powód: surowy rodzic). Niestety nie potrafi rozwiązać własnych problemów.

"To nie mój problem" jest przezabawną historią, która ma początek na szkolnych korytarzach. To coś idealnego na nadchodzący miesiąc - tylko nie bierzcie przykładu z Aideen, nie zrzucajcie nikogo ze schodów. Główna bohaterka od początku zyskała moją sympatię. Sarkastyczna, pewna siebie, zawsze posiadająca wytłumaczenie na swoje kłopoty. Jednak pod tą wesołą otoczką skrywa się druga Aideen: wściekła, bezsilna, odmawiająca pomocy. Mieszkanie z matką, której często nie ma, małe oszczędności, alkohol... to nie są dobre warunki. W tych momentach chciałam znaleźć się obok dziewczyny, by móc ją przytulić (nie bójcie się prosić o pomoc!!). Jak od zwolnień przejść do tworzenia plakatów wyborczych? Ano tak, że trzeba znaleźć osobę, z którą można złapać wspólny język (wcale nie). Meabh Kowalska to kolejna bohaterka powieści Smyth. Jest zagrzebana w obowiązkach, więc skręcona kostka jest choć minimalnym wybawieniem od zajęć. Relacja obu dziewczyn mnie urzekła. Choć nie spodziewałam się w niej głębszych uczuć, tak na linii przyjaźni tworzyły zgrany zespół. Nie mogę zapomnieć również o Kavim, czyli osobie bez której lektura tej książka byłaby pozbawiona barw. Ile razy ja się uśmiałam na jego dialogach! Uwielbiam gościa, nawet jeśli jego buzia nigdy się nie zamykała.

BORZE SZUMIĄCY, jak ta książka jest fantastycznie przetłumaczona! Dzięki Kindze Markiewicz niektóre dialogi, opisy czy właśnie te sarkastyczne odzywki wypadły tak bardzo w polskich klimatach. Nie znam oryginału, ale przez przekład odczułam lekką różnice w realiach (nie wiem jak to opisać, ale jeśli mieliście podobne odczucia, dajcie znać). Co prawda, od tych szkolnych realiów trochę uciekłam, ale nie zabrało mi to przyjemności z czytania. Chociaż nigdy nie włamywałam się pod osłoną nocy do budynku jak nasi bohaterowie, to jednak wspomnienia o moich klasach powróciły. Tradycje się nieco różnią, ale filar pozostał - dobrze było odnaleźć się w tej historii. Jeśli chodzi o zakończenie, to o ile ostatnie strony podobały mi się bardzo i naprawdę mocno kibicowałam Aideen w jej decyzji, tak kilka wcześniejszych kartek... nie zostałam tu przekonana. Pisałam już Wam o tym wyżej i napiszę teraz: wątek romantyczny jest tutaj potraktowany bardzo po macoszemu. Jego tu praktycznie nie ma, więc nie rozumiem dlaczego autorka zdecydowała się na ten krok. I nie powiem Wam kto wygrał wybory (ktoś wygrał?), ale dodam, że cała otoczka wokół tego tematu wypadła bardzo fajnie.

Polecam! I życzę powodzenia na nadchodzący rok szkolny💙

[ Współpraca reklamowa z Moondrive ]