Ted Bundy. Umysł mordercy recenzja

Jedna z najbardziej niepokojących i przerażających książek, które czytałam. Sam sposób pisania autora, pisanie w pierwszej osobie, wprowadza nas w mroczny świat umysłu seryjnego mordercy. Czytając można naprawdę uwierzyć, że czyta się zapiski jego myśli.

Ilość szczegółów, bardzo barwne opisy i zapiski budują niepowtarzalny klimat.

Pozycja, którą warto przeczytać, nawet jeśli historię Bundy’ego zna się już na pamięć.
Zdecydowanie nie dla osób o słabych nerwach. Mimo, że uwielbiam kryminały to nie raz musiałam robić chwilę przerwy, żeby odpocząć od natłoku emocji. Polecam każdemu.
Oprócz tego, sam autor włożył niesamowitą ilość pracy w przedstawienie nam umysłu seryjnego mordercy - w tym wypadku Teda Bundy’ego, którego historia jest momentami smutna, szokująca, intrygująca, ale też przerażająca. Świetnie pokazuje jak od najmłodszych lat w bohaterze książki kształcą się pewne zachowania, schematy, które następnie doprowadziły go do tych strasznych zbrodni, które popełnił.
Zastraszająca ilość szczegółów, mocne opisy, ale wszystko napisane w formie „pamiętnika”, często chaotycznie, niektóre wątki, które mogłyby zostać bardziej rozwinięte zostają ucięte w najmniej oczekiwanym momencie. Warto wcześniej zapoznać się ze skróconą historią, żeby w tej książce się nie pogubić.
Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie z wielu powodów. Z czystym sercem mogę powiedzieć, że jeszcze nigdy nie czytałam tak dobrej biografii. Pisanie perspektywy mordercy było czymś z czym nigdy wcześniej się nie spotykałam, więc przeczytanie samego początku już wgniotło mnie w fotel. Chyba nie spodziewałam się aż takiej brutalności i bezpośredniości, więc musiałam na chwilę odłożyć książkę, żeby odsapnąć. Po chwili jednak znowu po nią sięgnęłam i wciągnęła mnie niesamowicie. Czytałam ją w każdej wolnej chwili przez dwa dni, w pracy, w tramwaju, przed snem. Nie mogłam się od niej oderwać, a każda wolna chwila kusiła, żeby tylko otworzyć książkę i przeczytać chociaż jeden rozdział.
Podsumowując, polecam wszystkim!