Przebudzenie recenzja

Chloe jest przetrzymywana w specjalnym ośrodku, prowadzonym przez doktora Davidoffa. Odkrywa, że oprócz jej ciotki, pracuje tam także wiele osób z rodzin innych paranormalnych, których spotkała w Lyle House. Tworzą oni Grupę Edisona – stowarzyszenie naukowców, którzy chcą wynaleźć sposób na przystosowanie osób z niebezpiecznymi, nieprzewidywalnymi mocami, do społeczeństwa ludzi. I tak, dzieciaki z Lyle House stają się częścią eksperymentu. Zmodyfikowani genetycznie tak, żeby wyeliminować wszelkie możliwe zagrożenia ze strony ich mocy, zostają umieszczeni i wychowani wśród normalnych ludzi. Jednak eksperyment, to eksperyment – nie ma pewności, że się powiedzie. Kiedy Chloe odkrywa prawdę, ma tylko dwa cele: uciec z ośrodka i odnaleźć Simona i Dereka, żeby wspólnie wyruszyć na poszukiwania ich ojca, który może znać sposób, żeby rozwiązać ten problem. A w międzyczasie, wrogowie stają się niespodziewanie sojusznikami, a przyjaciele zdrajcami...

Przede wszystkim w lekturze zaskoczyło mnie, że autorka z wątkiem paranormalnym poszła zupełnie w odmiennym kierunku niż się spodziewałam – w kierunku genetyki. Jednak ten zabieg przemawia na korzyść książki – wszystko wyszło naprawdę sprawnie i wyróżnia tą serię na tle innych paranormali. A także fakt, że autorka zdecydowała się jeszcze nie rozwijać w tej części wątku miłosnego - dlatego jeśli ktoś ma ochotę na miłość, to raczej nie ma czego tu szukać. Co dla mnie było zaletą, zwłaszcza, że choć samego romansu brak, pojawiają się pewne wskazówki i poszlaki, które mogę rozwinąć się w kolejnej części ;)
Skoro było o zaletach, to teraz czas pomarudzić, ponieważ zawiodłam się trochę na wątku przewodnim – w tej części w sumie nic konkretnego się nie dzieje, same ucieczki i dużo akcji. Chloe dowiaduje się co nieco więcej o swoich mocach i ma naprawdę dużo okazji, żeby poćwiczyć, rozwinąć i poznać swoje możliwości. Co za tym idzie – dużo opisów duchów i umarlaków – całkiem przyzwoitych, a jednak czegoś musiało im brakować, bo nie bardzo mnie ruszyły.
Językowo i stylistycznie druga część trzyma poziom pierwszej. Chloe stale nawiązywała do filmów i scenariuszy, kiedy coś się działo, co urozmaicało czytanie. Niestety, były też te beznadziejne angielskie zapożyczenia, których może było mniej niż w „Wezwaniu”, ale i tak mnie irytowały.

Ogólnie, podobnie jak swoja poprzedniczka, "Przebudzenie" jest przyjemną lekturą, przy której można się rozerwać i naprawdę szybko wciągnąć się w świat Chloe i jej przyjaciół. Chociaż muszę przyznać, że bardziej mi się podobał tajemniczy klimat "Wezwania" i Lyle House niż ucieczek i pościgów "Przebudzenia", to jednak jestem niezmiernie ciekawa co nam autorka zaserwuje w ostatniej części :)