Prosty zakład recenzja

Autor: Agata Polte

Czy udawanie kogoś kim się nie jest, jest dobre? Gdy kłamstwo wyjdzie na jaw czy potem ktoś uwierzy w prawdę? Czy wejście w zakład gwarantuje nam wygraną? Czy próbując rozkochać w sobie kogoś sami nie wpadniemy we własne sidła?

Octavia przez przypadek trafia na imprezę bogatych dzieciaków. Ratując jedną z dziewczyn zwraca na siebie uwagę Caleba. Uratowana przez O Cassidy chce by ta zdobyła serce chłopaka, a potem zdeptała je na miazgę. Ma to być kara za wyrządzane krzywdy. O potrzebuje pieniędzy, więc się zgadza. Ma to być proste zadanie, ale w którymś momencie się komplikuje.

„Prosty zakład” to jedna z niewielu książek, które mimo tego, że wiem co się stanie, to czytam ją z zapartym tchem, aż do samego końca. Autorka tak przyjemnie i ciekawie prowadzi całą akcję, że nie pozostaje nam nic innego jak zapoznanie się z tą historią. Bogate słownictwo tylko sprzyja szybkiemu czytaniu.

Bardzo polubiłam Octavie, ale w pewnych sytuacjach nie wiedziałam co jest dla niej grą, a co nie. Autorka bardzo dobrze zagrała tym wątkiem. Jedynym minusem dla mnie było to szybkie zauroczenie dziewczyny Calebem. Myślałam, że trochę dłużej zajmie jej zakochanie się w chłopaku, ale niestety nie. Miałam też kilka sytuacji kiedy śmiałam się z jej odzywek, bo były wprost rewelacyjne.

Na samym początku było mi ciężko rozszyfrować Caleba i jego rozumowanie. W miarę zapoznawania się z treścią książki zaczęłam chyba bardziej go rozumieć. Mogę wam powiedzieć tylko tyle, że jest jedną z osób, która na pewno zostanie w mojej głowie na dość długi czas.

Nie znalazłabym chyba sceny, na którą mogłabym narzekać co rzadko się zdarza. Dosłownie wszystko mi się podobało w historii O i Caleba. Czytałam i czytałam, a gdy doszłam do końca nawet smutno mi się zrobiło, że już mam tę książkę za sobą.

Książka jest bardzo, bardzo ciekawa. Z ręką na sercu mogłabym ją polecić każdej osobie lubiącą takie klimaty. Na sto procent sięgnę jeszcze po książki autorki, bo zakochałam się w jej piórze. Nie pozostaje mi nic innego jak czekać na dalsze książki od Agaty, bo coś czuję, że będzie warto.