Proroctwo Sądnego Dnia recenzja

Po przeczytaniu brawurowej lektury Scotta Mariani pt.: "Spisek Mozarta" nie mogłam odmówić sobie tej przyjemności i sięgnęłam po kolejne dzieło tego autora. Początkowo obawiałam się, że spotkanie z pisarzem okaże się totalnym niewypałem, jednak już po kilku rozdziałach moje uczucia w stosunku do "Proroctwo sądnego dnia" wróciły na właściwe tory.

Po raz drugi spotykamy się z Benem Hope, któremu los w ostatnim czasie uwielbia płatać figle. Tym razem główny bohater wyrusza na poszukiwania badaczki i archeologa biblijnego i - jak to bywa w tego typu książkach - zostaje wplątany w niezwykle niebezpieczną misję. W tej odsłonie były żołnierz SAS walczy nie tylko o życie swoje i towarzyszącej mu kobiety ale także milionów niczemu winnych ludzi. Czy Benowi uda się pokrzyżować szyki niebezpiecznym osobnikom?

Muszę przyznać, iż lektura zrobił na mnie piorunujące wrażenie. Spragniona kolejnych stron czytałam ją nie tylko w domu ale również w autobusie, tramwaju i pociągu. Scott Mariani doskonale zaplanował fabułę powieści, której zagadki i odpowiedzi dawkowane były czytelnikowi równomiernie. Przez cały czas coś się działo, dzięki czemu przez większość książki nie nudziłam się. Już sam plan porwania osobistości mówił sam za siebie. Dodatkowo autor posługuje się charakterystycznym dla siebie stylem, który mi osobiście odpowiada. Swoją drogą i wydawnictwo MUZA zaopatrzyło powieść w okładkę podobną do tej, która zdobiła poprzedni tom przygód Bena Hope'a. Myślę, że dzięki temu "Proroctwo sądnego dnia" zyska jeszcze większą rzeszę potencjalnych odbiorców.

Tradycyjnie polecam książkę fanom Dana Browna!