Dziewczyna lotnika recenzja

Wiele z nas marzy o zamążpójściu i o idealnym ślubie. Jednak los ma inny dla nas plan w danym momencie, stawiając przeszkody często nie do przebycia lub takie, które odwlekają się w czasie. Tak właśnie będzie między innymi z naszymi bohaterami.

Dążąc do własnych celów, każdy z nas w jakiś sposób rezygnuje z jednych spraw na rzecz innych. Przez to życie zaczyna się komplikować lub oddalać pewne cele na drugi plan. Jednak nigdy nie mamy pewności, czy dobrze postępujemy.

Jesteśmy w 1937 roku we wsi Dylągowa gdzie przyszłość Izy Sadowskiej i Janka Smażewskiego zostaje zaplanowana przez ich rodziny od chwili narodzin. Znające się po sąsiedzku dzieci mają się pobrać, gdy tylko dorosną. Ich miłość ma swój początek i zaczyna rozkwitać dopiero po szkolnym balu maturalnym. Zakochują się w sobie i spędzają ze sobą każdą wolną chwilę. Janka od zawsze fascynowała Iza, bo była inna niż pozostałe dziewczyny, które znał. Niedostępna, odseparowana i sprzeczna. Stanowiła dla niego wielką zagadkę. Rok później Janek wyrusza do Łucka, aby rozpocząć naukę w Szkole Szybowcowej. Zapisuje się do „Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej”. Wiosną 1939 roku oświadcza się Izabeli. Niedługo potem wybucha wojna, a plany schodzą na inny plan. „Jej serce było pogrążone w więziennej rozpaczy.” Janek, angażując się w walki powietrzne, traci zupełnie kontakt z ukochaną. Tymczasem los, który spotyka Izę, nie jest dla niej łaskawy. Przed nią stoją trudne decyzje życiowe. Mimo wszystko żyje nadzieją na szybki koniec wojny, powrót Janka oraz ratunek z rąk oprawcy jej rodziny. Nie wie jednak, że sprawa jest dużo bardziej skomplikowana i zaczyna się walka o niejedno życie.

Ile trzeba poświęcić, by uratować ukochaną osobę? Czy miłość rzucona w wir okrutnej historii zwycięży? Jaki los czeka Janka i jego ukochaną? Tego i więcej dowiecie się, czytając „Dziewczynę lotnika” Niny Zawadzkiej.

Autorka ma lekkie pióro, dzięki czemu przez historię po prostu płyniemy. Akcja dzieje się na przełomie lat 1939-2004 roku. Historia rozpoczyna swój bieg we wsi Dylągowa, z której pochodzą nasi główni bohaterowie. Gdzie urodzili się i wychowali. Następnie nabiera tempa i przenosimy się w różne miejsca Polski, m.in: Rzeszów, Wrocław, Warszawa oraz miejscowości zagraniczne jak Londyn. Wartka akcja, wielowątkowość i ciekawie przedstawieni bohaterowie i ich historie poruszają nasze serce.

Historia jest dość zaskakująca, niechronologicznie poukładana, co dla niektórych czytelników może być małą przeszkodą. Narracja poprowadzona z kilku perspektyw, co pozwala nam poznać historię pobocznych bohaterów między innymi Hani – Niemki, lekarki, która żyje w Polsce już od dawna, a w czasie wojny traci najbliższych, zostaje doświadczona przez życie, a mimo to dalej walczy o siebie i pomaga innym.

Jest to przepiękna historia o życiu w czasie wojny i jego trudach, marzeniach i miłości, która może przezwyciężyć wszystko. Poświęceniu, cierpieniu, wielkiej odwadze, prawdziwej przyjaźni i ogromnym samozaparciu. Wiele można by było tutaj wymieniać, jaką tematykę porusza powieść, trzeba koniecznie ją przeczytać. Jeżeli jeszcze nie mieliście okazji się z książką zapoznać, to serdecznie polecam. Napomknę jeszcze, że jest to debiut, który całkowicie was porwie w wir niesamowitej i nietuzinkowej, niejednej historii oraz namiętności.

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję serwisowi sztukater.pl