Bella Poldark recenzja

Mam mieszane uczucia jeśli chodzi o tę książkę. Z jednej strony mi smutno, że to już koniec przygody z rodziną Poldarków, z drugiej - ten tom mnie nieco rozczarował, a jeszcze z innej strony: dobrze, że ta seria się już skończyła, bo co za dużo to niezdrowo ;).

Teoretycznie główną bohaterką tej części serii jest tytułowa Bella Poldark, która zaczyna naukę śpiewu w Londynie, pod okiem słynnego nauczyciela, by z czasem rozpocząć sceniczną karierę. Widzimy jej wzloty i upadki, a także miłości i smutki. Jednakże jakoś było mi trudno polubić tę postać, czy chociaż się z nią utożsamiać... Ona po prostu była w tej książce, ale chyba raczej jako pretekst do pokazania innych rzeczy, niż osoba będąca sprężyną wydarzeń...

Według mnie ważniejszym niż Bella bohaterem tej książki jest Valentine Warleggan, na którego historię jest w tej części położony większy nacisk, niż w poprzednich tomach serii. Jest on postacią tragiczną: osierocony w młodości przez matkę, źle traktowany przez ojca, który miał wątpliwości co do ojcostwa, samotny i niezrozumiany w dzieciństwie... To wszystko wpłynęło na jego życie i postępowanie, na jego wybryki, decyzje, pewnego rodzaju ekscentryczność, buntowniczość i problemy z moralnym zachowaniem. Nie potrafię go lubić, bo zrobił wiele głupich rzeczy, ale żal mi go, bo nie były to tylko i wyłącznie konsekwencje jego trudnego charakteru, ale właśnie smutnego dzieciństwa.

Ciekawostką w stosunku do pozostałych tomów serii było wprowadzenie wątku kryminalnego - w okolicach zamieszkania Poldarków ktoś wyjątkowo brutalnie zabija młode kobiety. Podobał mi się ten wątek, był związany z naszymi bohaterami, chociaż żałuję, że był tak mało rozbudowany.

Podsumowując, nie jest to książka zła, jest wciągająca, szybko się ją czyta, ma wiele ciekawych wątków, momentów i postaci. Jednakże, moim zdaniem, jako powieść kończąca pewną serię, jest słaba, a na pewno słabsza od poprzednich tomów. Zakończenie jest nieco nijakie, nie wszystkie wątki zostały rozwiązane, zabrakło jakiegoś efektownego pożegnania z bohaterami, brakuje też trochę klimatu znanego z innych części historii Rossa Poldarka i jego rodziny.

[cała recenzja na blogu: https://rabebucher.blogspot.com/2019/02/37-pozegnanie-z-poldarkami-czyli-bella.html]