Powódź recenzja

Na wstępie zaznaczę, że z początku nie potrafiłam odnaleźć się w wydarzeniach, które rozgrywały się na kartach powieści. Nie umiałam zapamiętać powiązań między bohaterami. Wszystko wydawało mi się skomplikowane. Brakowało mi wyraźnego zaznaczenia, która z postaci wypowiada się. Na szczęście ten chaos szybko zniknął, gdy z każdą przeczytaną stroną coraz bardziej wciągałam się w tą niesamowitą historię. Pomimo tego, ze było więcej pytań niż odpowiedzi, a autor wodził mnie za nos, to sprawiało że nie chciałam odłożyć książki na później. Za bardzo dręczyła mnie ciekawość co tak naprawdę wydarzyło się w życiu Kuby, że zechciał targnąć się na własne życie. Informacje, które zdobywa Kris przerażają. Jednak co jest prawdą a co fikcją. Jakiego klucza użyć, aby prawidłowo odczytać list pożegnalny od Kuby? To już wam zostawiam do rozwiązania.

Powieść składa się z rozdziałów, które rozpoczynają się od kartki z kalendarza, wycinków prasowych oraz wydarzeń, w których uczestniczą bohaterowie. Z początku nie wiedziałam dlaczego autor zmieścił wycinki prasowe. Jednak czytając powieść szybko zorientowałam się, że one nadawały dramaturgi i tak już niebezpiecznym wydarzeniom. Mieszkańcy Krakowa zmagali się z powodzią, która była tłem dla niecodziennych zwrotów akcji, w których uczestniczyli bohaterowie.
Autor w "Powodzi" porusza szereg trudnych i niewygodnych tematów takich jak handel ludźmi, darknet, filmy snuff, porwania czy morderstwa. Niektóre opisy scen są bardzo drastyczne, zwłaszcza opis filmów znalezionych w smartfonie Kuby. Brakowało mi dokończenia kilku wątków, które mogły wnieść dużo do fabuły. Pomimo tego braku, ciągłe zwroty akcji nie pozwalają się nudzić czytelnikowi. Czasami trudno zrozumieć intencje autora, gdyż brak stosownych opisów wyjaśniających daną sytuację. Dlatego jest to bardziej domyślanie się co odkrył Kris i jego znajomi, tzw. czytanie między wierszami. "Powódź" należy czytać bardzo uważnie, gdyż każde zdanie ma swoje znaczenie. Pominięcie jakiegoś fragmentu może skutkować, że nie wszystko będzie dla nas jasne. W tej powieści nic nie jest takie jak się wydaje na pierwszy rzut oka. W każdej poszlace, tropie kryje się drugie dno, które należy odkryć. Nie wiadomo kto jest przyjacielem a kto wrogiem.https://czytamdlaprzyjemnosci.blogspot.com/2020/01/920-powodz-pawe-fleszar.html