Poranki na Miodowej recenzja

https://czytamdlaprzyjemnosci.blogspot.com/2020/08/7420-poranki-na-miodowej-1-joanna.html
"Poranki na Miodowej 1" to słodko - gorzka opowieść o relacjach w rodzinie. Jak trudne jest okazywanie uczuć najbliższym, by samemu nie zostać zranionym. Strach przed odrzuceniem, chronienie za wszelką cenę dzieci by nie popełniły błędów młodości, dokładnie starań by dać dziecku możliwości rozwoju i mogło ono w dorosłym życiu wieść dobre życie. Ale czy na pewno podejmowane przez nas decyzje są słuszne i wiemy co dla naszych dzieci jest dobre. Przecież one nie są lustrzanym odbiciem nas samych, a często nasze marzenia przenosimy na dzieci. A pamiętacie ile razy powtarzaliście sobie, że w stosunku do własnych dzieci nie będziecie postępować tak jak wasi rodzice wobec was? Jestem przekonana, że wielokrotnie, zwłaszcza będąc nastolatkami. Wtedy na świat patrzy się przez różowe okulary i z niechęcią przyjmuje się rady doświadczonych życiowo osób. W taką oto pułapkę wpadła Wanda, tak bardzo kochała Małgorzatę, że bała okazać jej swoje uczucia. Za to często stosowała nakazy, zakazy i kary. Nie powiem, bo wychowała dziewczynę na odpowiedzialną i dobrze wykształconą osobę, ale z bardzo dużym deficytem emocjonalnym. W tym momencie należy dodać, że Małgorzata straciła swoich rodziców jako małe dziecko i była wychowywana przez ciotkę Wandę. Młodzieńczy bunt dziewczyny sprawił, że kobiety rozstały się w gniewie na bardzo wiele lat. I dopiero nagła choroba ciotki, zmusiła Małgorzatę do powrotu na Miodową. Kobieta będąc w domu ciotki zaczęła wspominać spędzone lata pod kuratelą Wandy. Czytając te wspomnienia byłam przerażona ogromną ilością smutku, żalu oraz braku zrozumienia, jakie odczuwała Małgosia. Była to bardzo przejmująca historia, która wywarła duże wrażenie na mnie. Ale to co najbardziej do mnie przemówiło to szczera rozmowa Wandy i Małgosi, gdy w końcu odważyły się wypowiedzieć swoje racje. Ta rozmowa miała charakter katharsis, obie poczuły ulgę i zaznały spokoju. I wiecie co? Wcale nie jest najtrudniej mówić proszę, dziękuję i przepraszam. Najtrudniej wybacza się doznane krzywdy, których doświadczyliśmy od najbliższych osób.