Ta, którą znam recenzja

Czytając tę powieść, nie mogłem się oprzeć wrażeniu, że czytam ją "przez szybkę" — coś niewidzialnego oddzielało mnie do bohaterki i innych postaci. A nawet od pojedynczych scen. Ta na wielki minus, bo nie byłem w stanie w pełni zanurzyć się w tej historii. Cały czas miałem wrażenie, że czytam tekst, a nie historię.
Poza tym dobór postaci... Bohaterka to wyjątkowo atrakcyjna modelka, która ma problemy... Mam wrażenie, że świat widziany oczami tej osoby został przedstawiony tak, jak widziałaby go bohaterka, a nie tak, jaki jest w rzeczywistości. Oczywiście może być to niezwykle wielkim plusem, bo kto nie chciałby poznać takich obrazów widzianych oczami pięknej kobiety? Ale może to także działać negatywnie — jak w moim przypadku — bo można odnieść wrażenie, że bohaterka jest niezwykle poszkodowana, i to może przytłaczać albo zwyczajnie irytować.
W powieści zastosowane są głębokie "metafory", autorka "zanurza" bohaterkę w specyficznych sytuacjach i miejscach, co może dać odrobinę poczucia zaistniałej sytuacji. Jest też dobrze napisana, fajnym językiem, a nawet łatwo można dostrzec specyficzny szyk zdań, który może się podobać. Ale może też powodować, że bardziej skupiamy się na budowie zdań niż na opowiadanej historii — zależy czy czytelnik zwraca uwagę na technikalia. Ogólnie aspekt techniczny uważam za duży plus. Jednak napisana jest "nowoczesnym" stylem, gdzie chyba wszystkie zdania ważne pisane są w osobnych akapitach. Owszem, większość autorów czasem używa tego zabiegu, aby dać do myślenia czytelnikowi, aby zadać pytanie, przywołać wspomnienia, pobudzić wyobraźnię, ale tu jest to robione na każdym kroku. Moje subiektywne wrażenie jest takie, że taki styl każe czytelnikowi, co ten ma myśleć.
Aspekt psychologiczny pomijam, gdyż moim zdaniem, nie wybiega ta powieść w tym aspekcie poza to, co ogólnie wiadomo — przy całej tej, zalewającej nas, machinie psychologii popularnej.
Sięgnąłem po tę powieść tuż przed tym, jak miałem spotkać autorkę — chciałem wiedzieć coś więcej o tej osobie, jako autorce. Nie wypowiem się więc, dlaczego ta książka trafiła w moje ręce.