Kamienista droga recenzja

Kamienista droga to niezwykła historia. Opowiedziana bardzo prostymi slowami, prostymi zdaniami, bardzo oszczędnie. Próżno szukać będziemy bogatych opisów przyrody, czy nawet świata wewnętrznego osób. To raczej opowiadanie jakie możemy usłyszeć jadąc w gości i słuchając „co ludzie mówią”.
O czym jest książka?
Książka to przyznam szczerze wstrząsająca historia miłości Romea i Julii, którzy tym razem mieszkają na Kaszubach, parę lat po II wojnie światowej, która ich nie dotknęła bezpośrednio, ale na ich najbliższych wywarła niezatarte piętno, którego konsekwencje doprowadzą do zaskakującego finału.
Nie jest to obszerna lektura, ale dotknęła mnie do żywego. W pewnym momencie akcji po prostu brakło mi oddechu. Oniemiałam. Od momentu zakończenia lektury, wciąż staram się o niej porozmawiać, bo poruszyła mnie dogłębnie, bo ta historia opowiedziana jest tak jakby wydarzyło się to w sąsiedztwie, ot trzy domy dalej. Ta książka pokazuję, że dającą do myślenia książkę można napisać w dosłownie kilkudziesięciu stronach nie potrzeba opasłych tomów, wielu słów, po prostu dobrze dobrana historia. A historia związku Kaszubki i Zabużanina mi zagrała na emocjach.
Ciekawa jestem wrażeń Mamy, ale żadna z Nas nie pamięta wczesnego PRL-u więc nie jest takie oczywiste, ze będziemy mieli różne zdania.
Autor genialnie opowiada. Czuć grozę, niepokój, walkę sąsiadów. Okazuje się, że nawet tak wzniosłe uczucie, poprzez złe działania może mieć destrukcyjną moc.
Polecam. Tą książkę naprawdę trzeba przeczytać