Gołąb i wąż recenzja

O tej książce od kilku tygodni jest głośno na polskim bookstagramie. Została ona nawet okrzyknięta jedną z najlepszych premier tego roku. Czy jest tak w rzeczywistości?

Przez pierwsze dwieście stron byłam zachwycona. Podobał mi się klimat, świat wykreowany przez autorkę, ale przede wszystkim CHEMIA między głównymi bohaterami. Lou i Reid to bez wątpienia mieszanka iście wybuchowa, a ich przekomarzanki to po prostu ❤️. Nie jestem w stanie opisać słowami tego, jak bardzo mi się podobały.

Jednakże, później czegoś mi zabrakło. Być może już wyrosłam z typowych młodzieżówek. A może wynika to z tego, że nie lubię, gdy główna bohaterka nie ma swojego zdania i swoich planów, a jej myśli zaprząta jedynie ON, a Lou, pomimo tego, że na początku się na to nie zapowiadało, zaczęła niestety zmierzać właśnie w tym kierunku. Jej osobowość jakby wyblakła, a ona sama nie miała żadnego planu.

Motyw relacji hate-to-love może być naprawdę ciekawy, jeżeli jest właściwie poprowadzony, ale w przypadku tej powieści nie dane mi było rozkoszować się obserwacją ewolucji ich wzajemnych relacji, ponieważ żadnej ewolucji po prostu nie było. Odniosłam wrażenie, że to się po prostu s t a ł o i już, zbyt szybko i bez większego sensu.

Przyznam, że trochę się męczyłam czytając tę powieść i pomimo tego, że pod koniec akcja znowu nabrała tempa (i historia zakończyła się w takim momencie, że to powinno być karalne, słyszysz mnie, Shelby?), to nie potrafiłam się tym cieszyć. Z jednej strony chciałam ją dokończyć, z drugiej - chciałam, żeby się już skończyła, żebym mogła zabrać się za lekturę czegoś innego. Moje wrażenia mogą wynikać z tego, że tak ją zachwalano, że po prostu miałam zbyt wysokie oczekiwania. Za jakiś czas dam jej drugą szansę, może tym razem będę miała inne odczucia. Być może to po prostu nie był właściwy moment na jej lekturę.

Za plus uważam kreację świata przedstawionego oraz nietypowe podejście do magii. O świecie wiedźm nie dowiadujemy się jak na razie zbyt wiele, ale liczę na to, że w kolejnych tomach serii poznamy go nieco lepiej. Spodobało mi się również to, że w pewnym momencie wszystkie wątki zaczynają się łączyć i nabierać sensu.

Pomimo tego, że do tej pory tylko narzekałam, uważam tę powieść za dobry debiut i sądzę, że drzemie w niej potencjał. Na pewno sięgnę po kolejny tom, ponieważ jestem ciekawa dalszych losów głównych bohaterów.