Highway to Freedom recenzja

Madison kocha swoje dzieci. Od ich narodzin spędzała z nimi każdą wolną chwilę. Początkowo brzmi to dobrze, ale nie jest tak kolorowo. Jej mąż pracuje, spędza większość czasu poza domem. Ich małżeństwo zaczyna pękać, coraz częstsze kłótnie stają się codziennością. Kiedy pojawia się przebłysk normalności, za każdym razem później jest coraz gorzej.
Jej nowym sąsiadem zostaje Rhys. Z początku ją przeraża, jednak pod powłoką wyglądu człowieka niczym z gangu, kryje się uosobienie tego, za czym Madison tęskni w przypadku swojego małżonka. To właśnie Rhys jest wtedy, kiedy obecność tego drugiego jest wręcz pożądana. Mężczyzna sprawia, że o siedem lat starsza od niego kobieta dostrzega czego potrzebuje w życiu, a czego nie otrzyma zostając przy mężu.

Jeśli tak jak ja mieliście okazję czytać historię wcześniej, teraz również została ona zaserwowana w dawkach. "Highway to Freedom" jest pierwszym tomem "The Infamous MC". Uwielbiam moment, w którym zakończyła się ta część, ponieważ pozostawia nas w zawieszeniu, ale z rodzaju tych pozytywnych.

Całość została oczywiście przedstawiona z perspektywy Rhysa oraz Madison, minimalnie z przewagą kobiety. Poznajemy tu bardziej życie prywatne głównej bohaterki, patrzymy na to, jak zmaga się ze swoimi wątpliwościami. Jest to bardzo lojalna postać, która wpadła w pewnego rodzaju ramy i nie chce nikogo skrzywdzić. Najważniejsze jest dla niej szczęście jej dzieci.

Rhys od samego początku wyciąga do niej pomocną dłoń. Nienawidzi przemocy wobec kobiet, tak samo jak Madison oddałby wszystko za najbliższych. W pakiecie z nim idzie jeszcze kilka osób, które łamią wszelkie stereotypy w oczach bohaterki.

Lena potrafi wzbudzać moje emocje i zainteresować mnie historią w każdym wydaniu. Ta książka nie jest tylko rozrywką. Jest bardzo pouczająca, pokazuje, że trzeba walczyć o siebie i swoje szczęście. Niejednokrotnie jest to bardzo trudne, ale przecież najważniejszy jest ten pierwszy krok. Fabuła sprawiła, że polało się kilka łez, pojawiło się też wzruszenie, ale i uśmiech. Jestem zachwycona tym, jak dobrzy, bezinteresowni potrafili być niektórzy bohaterowie. Jest słodko, jest gorzko, wszystko to stanowi równowagę, a jako czytelniczka chciałam, żeby w końcu poczuć tylko ten pierwszy smak, bo Madison i Rhys po prostu na to zasługują.

Uważam, że tematyka klubu motocyklowego została bardzo dobrze skonstruowana. Osoby, które mają na bakier z takimi grupami, mogą zmienić zdanie po lekturze. Łamiemy stereotypy w bardzo przyjemny sposób.

Ta książka jest niezwykle życiową. Porusza aspekty, które nią są nam obce, a mogą dotyczyć też nas samych lub osób, które znamy. Może stanie się pewnego rodzaju pomocą, jeśli ktoś takiej potrzebuje.