Pomroki recenzja

Zła nie da się wymazać. Cierpienia zapomnieć. Kto milczy widząc zło, staje się odpowiedzialny za krzywdę. Niepotępione, nie staje się wcale lepsze. Nie wolno go usprawiedliwiać. Z czasem pomnaża nowe winy i potęguje je. Prześladuje myśli, zabija sumienie i szuka wymówek. Nagle okazuje się, że zło jest tak wielkie, że budzą się demony. Atakują niespodziewanie burząc to co przez lata wypracowane. Przemilczane krzywdy nie staną się nigdy ciszą. Przeszłość zawsze dogoni, a skrywane kłamstwa ukażą prawdziwe oblicze.

Prokurator Michał Stróż otrzymuje do wyjaśnienia sprawę pożaru i śmierci starszej kobiety. Napotyka na wiele trudności. Musi składać strzępy zdarzeń, dotrzeć do prawdy, przy okazji budząc uśpione demony. Zamknięta społeczność nie ułatwia śledztwa. Kłamstwa, przemilczenia, nieufność. Pomimo przeciwności szuka świadków i dowodów. Błądzi, potyka się, ale kroczy do przodu, przywołując wspomnienia. Wychodzą na jaw okrutne fakty. Dochodzenie niesie wiele niewiadomych. Na styku dwóch światów czai się prawda, która szokuje.

Znakomita powieść kryminalna, z misternie skonstruowaną intrygą, rozpoczyna serię z prokuratorem Stróżem. Pełna sekretów przeszłości i niedomówień. Tajemnicza aura otula czytelnika zaciskając pętlę niepokoju. Duszna atmosfera wciąga w ludzkie dramaty i tłumione prawdy, które domagają się uwagi.

Obrazy dzieciństwa zaszyfrowane w zakamarkach umysłu. Podrażnione demony reagują jak wściekłe psy. Pojawia się gniew, złość i przeszywający mrok. Niezabliźnione rany doskwierają, a koszmary ciągle żywe zaczynają straszyć w ciszy samotności. Walka z lękami, a każdy kolejny krok przybliża do przepaści i upadku. Wewnętrzny ból jest całym światem, z którego ciężko się wydostać. Bezlitosny obraz zła, grzechy Kościoła wepchnięte w kąt niepamięci, manipulacje, układy i krzywda dzieciństwa.

Każdy dom skrywa jakąś historię, która nie powinna ujrzeć światła dziennego. Czasami nieprzeniknioną za zamkniętymi drzwiami. Słowo dom wywołuje przerażenie i pozostaje tylko krzyk rozpaczy. Uwolnić się od tego ciężaru nie jest łatwo. Oczy przepełnione łzami szukają pomocnej dłoni. Rozkręca się pragnienie sprawiedliwości, uwalniając emocje.

Historia naznaczona ranami, smutkiem, cierpieniem. Wyzwala ogrom emocji. Odebrane lata młodości, wymazane szczęśliwe chwile. Świat naznaczony piętnem. Zły dotyk przeraża.

Polecam bardzo. Czytajcie!