Zamęt recenzja

Po tetralogii „Nielegalni” długo czekałem na kolejną książkę Vincenta V. Severskiego – moim zdaniem niekwestionowanego mistrza Polskiej literatury szpiegowskiej. W końcu się doczekałem i muszę przyznać, że nie żałuję tego oczekiwania a autor potwierdził iż stanowi klasę sam dla siebie.
„Zamęt” jest po części kontynuacją losów kilku bohaterów których czytelnik miał okazję poznać we wcześniej wspomnianym cyklu. Powiązanie to jest jednam na tyle luźne, że nie wpływa (no… może poza jednym wątkiem) znacząco na szybkość i kierunek akcji. Bohaterowie są nakreśleni wyraźnie i bardzo realistycznie, co jest charakterystyczne dla stylu autora i znacząco wpływa na pozytywny odbiór prezentowanej historii. Żadna postać nie jest tu jednoznacznie pozytywna lub negatywna. Akcja prowadzona jest wielowątkowo i bardzo dynamicznie z częstymi zmianami tempa i kierunku rozwoju. Czytelnik spotyka się z typowo ludzkimi rozterkami: materializmem, oddaniem, honorem, wewnętrzną walką z własnymi słabościami czy wątpliwościami. Miałem ogromne problemy z przerwaniem lektury nawet na chwilę, tak głęboko zostałem wciągnięty w wir wydarzeń, dosłownie czułem na własnej skórze upływ czasu którym związane i ograniczone były główne postacie książki.
Gorąco polecam i z ogromną niecierpliwością będę oczekiwał na kolejne części cyklu.