Złomiarz recenzja

Już od jakiegoś czasu nie sięgałam po dobrą, sprawdzoną fantastykę, więc musiałam naprawić to haniebne zaniedbanie;). Z pomocą przyszła mi książka „Złomiarz” Paolo Bacigalupi, którego twórczość miałam okazję poznać podczas lektury „Zatopionych miast”, czyli drugiej części tego cyklu. Czy i tym razem autor wciągnął mnie w swój świat i sprawił, że nie mogłam oderwać się od książki? Cóż... Potrzymam Was jeszcze w niepewności;).

Świat niedalekiej przyszłości. Poziom mórz i wód podniósł się niebezpiecznie. Część miast jest zalana a ludzie walczą o terytorium i dostęp do podstawowych rzeczy. Na wybrzeżu Zatoki Meksykańskiej znajduje się składowisko starych, bezużytecznych tankowców i statków. To właśnie tu, w ekipie lekkiej, pracuje nastoletni Nailer. Chłopak nie ma łatwego życia. Sytuacja finansowa jest bardzo trudna. Ledwo starcza mu pieniędzy na codzienne przeżycie. Matka zmarła a na ojca nie może liczyć, ponieważ alkohol i kolejna działka narkotyków są dla niego ważniejsze niż miłość i ciepło rodzinne. Smutne i monotonne życie umila mu towarzyszka niedoli, jego przyjaciółka Pima. Pewnego dnia Nailer zauważa rozbity na skałach kuter. Okazuje się, że wszyscy nie żyją, ale sporo tu skarbów i drogocennych łupów, które mogłyby pomóc finansowo jemu i Pimie. Podczas plądrowania statku niespodziewanie okazuje się, że ktoś jednak przeżył. Ocalałym osobnikiem okazuje się piękna dziewczyna, przez którą Nailer będzie musiał dokonać niełatwego wyboru...

Od pierwszych stron wciągnęłam się w opowieść, która przenosi nas w przyszłość. Główny bohater żyje w nędzy i biedzie, jego życie jest ponure i mroczne, naznaczone ciężką pracą i niewielkimi perspektywami na zmianę tego stanu rzeczy. Ale w końcu pojawia się iskierka nadziei. Tylko czy aby na pewno? Pisarz stworzył zagadkową i bardzo pomysłową fabułę, w której umieścił barwne postacie. Bohaterowie są naszkicowani szczegółowo, realistycznie i co więcej, z polotem. Akcja natomiast nie pędzi, ale i nie ciągnie się. Tempo jest dobrze wyważone, dlatego znudzenie nikomu nie grozi. Podobał mi się też element zaskoczenia i wiele zagadek, które przyszykował nam autor. Miałam pewne wątpliwości co do stworzeń, półludzi, które powstają przez genetyczne połączenie człowieka i psa. Myślę, że wprowadzenie tych kreatur nie było specjalnie potrzebne, ale z drugiej strony jak fantastyka to fantastyka;). Ogólnie, mam bardzo dobre wrażenia po lekturze. „Złomiarz” to emocjonująca, pełna akcji i tajemnic antyutopia, którą warto przeczytać. Polecam!!

Moja ocena: 5/6