Nieodnaleziona recenzja

Książka dla czytelników o mocnych nerwach. Każdy, kto chce się zabrać do jej przeczytania, z pewnością przynajmniej oględnie zna tematykę. Jako wielbicielka autora powinnam piać z zachwytu, ale czy tym razem rzeczywiście jestem zachwycona? Mam pewne wątpliwości...Mróz "wziął na tapetę" dwa bardzo ciężkie tematy: przemocy domowej i zaginięć. Jak podkreślają krytycy i recenzenci, to ważne, że ktoś zechciał zgłębić te zagadnienia, ale czy dał sobie z tym radę? Na to pytanie każdy czytelnik będzie musiał sobie odpowiedzieć sam. W książce jest wszystko, od pełnej brutalności sceny zniknięcia narzeczonej Damiana-jednego z głównych bohaterów, której opis przeniósł mnie w świat horrorów, które czytałam jako nastolatka, poprzez szczegółowe opisy fizycznego znęcania się nad maltretowaną kobietą, którą jest Kassandra (druga główna bohaterka), aż po finezyjne zakończenie, w którym główni bohaterowi spotykają się, by wzajemnie sobie pomóc. Zaskoczenie to kluczowe słowo w tej pozycji książkowej. Mróz zaskakuje mnie niezmiennie, więc dlaczego teraz czuję się rozczarowana? Od momentu przeczytania "Nieodnalezionej" zadaję sobie pytanie, czy nękana całymi latami kobieta naprawdę może się posunąć do takich czynów jak Kassandra? Czy losy bohaterów mogłyby się tak potoczyć w realnym świecie? Jeśli też zadajesz sobie te pytania, to cel został osiągnięty, bo czyż nie tego chce autor, aby jego bohaterowie żyli w wyobraźni czytelników.