Podziemie. Największy zamach w Tokio recenzja

To miał być zwykły dzień. Nic szczególnego. Wstać rano, pójść do pracy, wrócić i pójść spać. Nuda połączona z rutyną. Wszystko rozpadło się niczym domek z kart pewnego poranka. Dla większości mieszańców Tokio świat na zawsze runął. Nic już nie było takie same. Pojawiła się tęsknota, za tym, co było i rozpacz, bo przed nimi złość, smutek i strata najbliższych. A wszystko to przez ludzi niby zwyczajnych, ale skupionych na własnych celach. Celach, które niosą ze sobą wszystko to, co złe i tragiczne.

Uwielbiam czytać reportaże, jest to jeden z moich ulubionych gatunków. Dlatego też z wielką przyjemnością, ale też z ciekawością sięgnęłam po książkę Podziemie. Największy zamach w Tokio. Byłam zbyt mała, aby pamiętać to z prasy czy telewizji. Nie mniej jednak warto czasem przeczytać o czymś i mieć choćby ogólną wiedzę na dany temat.

Byłam zdziwiona obszernością tej pozycji, gdyż lektury z tego wydawnictwa nie należą do opasłych. Pomyślałam jednak, że taki temat wymaga głębszej analizy, a to sprawia, że książka czasem puchnie w pewnych obszarach. Już od pierwszych stron zostajemy zaznajomieni z tematem, niestety w sposób bardzo pobieżny. Dalej jest już tylko gorzej.

Każdy podrozdział to inne wspomnienie danej osoby. O ile na początku widzimy, jak poszczególny uczestnik inaczej zapamiętał zamach, to po przeczytaniu kilkunastu opowieści miałam wrażenie, że wszystko jest takie same. Na zasadzie wypełnijcie ankietę, a ja to potem ubiorę w słowa. Mamy schemat i do tego podczepiona jest opowieść. Pracuje tu i tu, mieszkam tu, tego dnia jechałem do pracy i był wybuch mam takie powikłania. Wszystko jest identyczne i zlewa się w jedną całość.

Dalej jest już tylko gorzej. Druga część to relacje byłych wyznawców sekty. Szkoda tylko, że autor wplótł w tekst filozoficzne wynurzenia oraz zrobił wycieczkę po własnej twórczości. Przysłoniło to całkowicie sens, sprawiając, że kolejne kartki były nic nieznaczącym rozważaniem.

Dawno już nie byłam aż tak rozczarowana reportażem. Szkoda, że ważny temat został tak potraktowany.