Z życia wzięte recenzja

Wielokrotnie już wspominałam, że lubię czytać wiersze. Sięgnęłam po tomik nieznanej mi autorki, lecz po lekturze jej poezji odnoszę takie wrażenie, jakbym rozmawiała z dawno niewidzianą przyjaciółką...
Pani Maria Bednarska z pewnością jest kobietą bardzo wrażliwą na piękno natury, w kilku niby prostych słowach potrafi pokazać nam całą jej doskonałość.
Ten mały zbiór wierszy autorka nazwała "Z życia wzięte" i podzieliła na trzy części.
W pierwszej, zatytułowanej "Wspominam" jest szesnaście wierszy, w których Maria Bednarska jakby opowiadała nam swoje minione życie, to jest jakby sentymentalna i refleksyjna podróż, przepełniona emocjami. Niektóre z tych wierszy są tak realne i tak mi bliskie, jakby były one moimi wspomnieniami.
Ja również miewałam takie dylematy życiowe, niby może zwykłe, codzienne, ale jednak dla nas ważne.

Część druga zatytułowana jest "Pandemia" to jedenaście wierszy z ostatnich lat, czasów dotkniętych izolacją z powodu pandemii. Pani Maria właśnie w tym okresie Mobilizowała się do stworzenia i wydania tego tomiku. I w tej części również znalazłam coś niby "swojego". Trzecia część to "Różne", w której znajdziemy osiem wierszy. Ostatni wiersz "Dziękuję" to podziękowania dla bliskich:

Te wiersze są bardzo klimatyczne i mimo tego, że bardzo proste to jednak zawierają nie tylko wspomnienia, ale autorka przekazuje nam w nich sporo porad i przestrzega nas przed popełnianiem błędów, oraz wygłaszania różnych opinii, do których mamy często skłonność...
Ten króciutki tomik poezji polecam nie tylko tym, którzy ją lubią, ale także wszystkich tym, którzy lubią literaturę zawierającą wrażliwą nutę, chociaż jednocześnie bardzo wyrazistą. Czytając można się zatrzymać na chwilę i spokojnie wejść w pięknie przedstawione wiersze z życia wzięte...

Bardzo dziękuję za otrzymany egzemplarz, z pewnością będę do niego wracała...
Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.