Wenus na wygnaniu recenzja

Nie od dziś wiadomo, jak duży wpływ ma na nas wychowanie, wzorce zaczerpnięte od rodziców i środowisko w jakim przebywamy. Jeśli chcecie odbyć podróż w głąb siebie razem z bohaterką, przeczytajcie tę książkę.

Podróże pociągiem często są ciekawą przygodą, spotykamy różnych ludzi, podczas długich godzin drogi mamy czas na rozmyślanie o różnych aspektach swojego życia, ważnych lub mniej ważnych. Główna bohaterka powieści - Jo udaje się w podróż pociągiem, która jest metaforyczną podróżą w najróżniejsze zakamarki swojej świadomości, podczas, której odkrywa swoją tożsamość i to, co rządzi jej życiem.

Jo znajduje się w trudnym momencie swojego życia, nie wie już sama kim jest i czego właściwie chce, a nawet jeśli myśli, że wie, to zastanawia się czy jej pragnienia nie zostały jej przypadkiem narzucone przez kogoś innego? Podczas podróży z tajemniczym Panem Id opowiada o swoim życiu, na nowo próbuje odnaleźć siebie i dowiedzieć się czego tak naprawdę potrzebuje i pragnie. Przeszkadza jej w tym trudne dzieciństwo, skomplikowane relacje z rodzicami, poczucie samotności, mimo, iż ma męża.

Po przeczytaniu opisu z okładki myślałam, że ta książka będzie spokojną obyczajówką z jakimś wątkiem romantycznym, a okazało się, że jest to książka filozoficzna, która w głównej mierze opiera się na przemyśleniach głównej bohaterki na temat swojego życia. Dlatego nie jest to lekka lektura, tak, jak początkowo myślałam, lecz książka trudna, na którą trzeba poświęcić dłuższa chwilę, aby móc się rzeczywiście zaangażować i zrozumieć jej sens, jest skomplikowana w odbiorze i skłania do głębszych refleksji. Jest w niej dużo interesujących przemyśleń i tak, jak nigdy nie podkreślam sobie niczego w książkach, to tutaj zaznaczyłam sobie pare cytatów.

Bardzo ciężko było mi przebrnąć przez początek, bo nie mogłam zrozumieć o co tu właściwie chodzi. Rozdziały są bardzo długie, a dialogów jest niesamowicie mało, co również utrudnia czytanie. Jo szczegółowo omawia wszystkie aspekty swojego życia, więc czytelnik czuje się jakby poznał dokładnie wszystko przez co przeszła. Osobiście bardzo współczułam bohaterce i życzyłam, żeby w końcu się jej ułożyło.

Ciężko jest mi oceniać czy książka mi się podobała. Jest to rodzaj lektury, po którą sięgam bardzo rzadko, ale na pewno nie można odmówić jej przekazu, skłanianiu do refleksji i poruszenia ważnych tematów. Jest to książka dla cierpliwego czytelnika, który nie potrzebuje wartkiej akcji, tylko zatrzymania się i przemyślenia sobie różnych kwestii.

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl