Od Nerwosolka do Yansa. 50 komiksów z czasów PRL-u, które musisz przeczytać przed śmiercią recenzja

Z ogromnym zainteresowaniem sięgnąłem po arcyciekawą pozycję pt.: Od Nerwosolka do Yansa - 50 komiksów z czasów PRL-u, które musisz przeczytać przed śmiercią. Kto w dzieciństwie ich nie czytał? Kto nie kojarzy takich bohaterów jak Thorgal, Tytus, Romek i A'Tomek, czy Kapitan Żbik i Kajko i Kokosz? Zapewne większość od razu przypomni sobie kolorową rzeczywistość "czarnobiałych" czasów, gdy w Polsce Ludowej nie było za kolorowo. Takie pozycje na rynku były czymś wyjątkowym, a ich nakłady sięgały milionów! Moda na czytanie historyjek obrazkowych, które publikowano w czasopismach, a prym wiódł Świat Młodych, a także w osobnych zeszytach, zachwyciła wiele pokoleń. Fanów komiksów nie brakuje, a sądząc po ilości wypożyczanych w "moich" bemowskich" bibliotekach, taka forma literatury cieszy się coraz większą popularnością.

Na ponad 300 stronach leksykonu, autorzy - Daniel Koziarski i Wojciech Obremski, przedstawiają czytelnikom najważniejsze dzieła w tej dziedzinie. Obaj są pasjonatami komiksów, a pan Daniel jest współtwórcą serii Kapitan Szpic. Natomiast pan Wojciech napisał m.in.: Krótką historię komiksu w Polsce (1945-2003).

Jest ich pięćdziesiąt i ja wierzę autorom, bo nie ma spisu treści. Może to i lepiej, ponieważ co kilka stron autorzy zaskakują czytelnika komiksem, który zapewne część z Was kiedyś miała w rękach. Najpierw przypominamy sobie okładkę, a potem dany komiks jest rozkładany na czynniki pierwsze. Poznajemy bądź przypominamy sobie, kto jest autorem scenariusza, rysunków, zdobywamy wiedzę na temat powstania komiksu, jak i dowiadujemy się ciekawostek od samych twórców komiksu. Poszczególne rozdziały nie są zbyt długie, są takie, byśmy mogli przypomnieć sobie lekturę minionych lat.

Z wielkim sentymentem przedzierałem się przez kolejne tytuły. Sporą część komiksów przeczytałem, ale autorzy czasem zaskoczyli mnie tytułem, o którym nie miałem zielonego pojęcia. Dzięki temu na pewno powrócę do przeczytania wielu z nich. Sporą część posiadamy w bibliotece, więc nie omieszkam wkrótce zaznajomić się z nieznanymi dla mnie i przypomnieć sobie te, które czytałem z rumieńcami na twarzy. Ciekawym eksperymentem jest fakt, że Szkoła latania jest lekturą, więc wspólnie z moim synem Pawłem zagłębiliśmy się w czytaniu i oglądaniu przygód Kajka i Kokosza.

Polecam wszystkim czytelnikom, którym taka forma tekstu jest mało znana. Tutaj poznają wszystko, o czym powinni wiedzieć na temat polskiego komiksu. Książkę otrzymałem z Wydawnictwa Novae Res, za co serdecznie dziękuję.