Prokurator recenzja

A mi się podobała, choć... od połowy.

Otóż! Mamy zblazowaną z lekka Panią Adwokat, której wprawdzie daleko do Mrozowej Joanny Chyłki, ale tutaj Autorka bardzo wyraźnie skupiła się na przedstawieniu kobiecej strony tej postaci, jej osoby, myśli, uczuć, uleganiu namiętności niż na zawodowej stronie - ta stanowi bardziej tło fabularne dla charakteru naszej Kingi, bo tak nazywa się główna bohaterka, a raczej "jedna z", ponieważ drugi jest

Pan Prokurator-Skurwiel, maksymalnie zmaskulinizowany facet, który zdecydowanie wie czego chce, wyrywa młode laski w klubach, a na sali sądowej jest symbolem nieuchronności kary, która jego rękami spada na oskarżonych niczym ręka Boga. Nie mamy do końca tego obrazu w książce, ale taki wydźwięk daje się odczuć. Mocno i dobrze zarysowana charakterystyczna postać. Spodobał mi się taki charakter! Facet, który i zawodowo i życiowo wie czego chce. A jeśli ktoś pisze o przesadzaniu z siłą w seksie, cóż - czyż namiętność czasem nie daje zadrapań na plecach i pękniętych mebli? ;)

Językowo powieść jest dość słaba, język niedopracowany, dialogi "takie se". Widać, że Autorka miała pomysł na książkę i bardzo mocny wewnętrzny imperatyw przelania go na papier, [niemal tak silny jak Kinga, która wyrwana z klubu przez tytułowego Prokuratora bardzo chciała uklęknąć przed nim i objąć go całego ustami już w przedpokoju...] co zresztą zrobiła (I Autorka i bohaterka jej książki ;). Akcja i fabuła też jest niejako dopisana na siłę, zupełnie jakby intencją Autorki było napisanie prawie-erotyku, romantycznego harleuina o dwójce prawników po dwóch strony barykady, a nie sensacji, kryminału prawniczego. Być może tak nawet było (zgaduję!), ale na fali Mroza przepiszemy na kryminał i sensację i bang! Lepsza sprzedaż, lepsza reklama (?). Można było książkę dopracować i napisać lepiej, aczkolwiek widać wyraźnie, że fabuła jest tłem (!) do romansu, tłem do erotyzmu (choć szczerze mówiąc dość nieśmiale użyta raz "cipka" pokazuje, że Autorka jeszcze musi poćwiczyć pisanie erotyku, i zdecydować się na mniej lub bardziej szczegółowe opisy - np. co chcę wywołać u czytelnika? Podniecenie czy uśmiech?) i zmagań uczuciowych bohaterów. Czy jestem tylko jego suką czy mnie kocha? I tak w kółko aż do zakończenia.

Jak na wstępie - czytało mi się dobrze. Chociaż językowo i fabularnie słabiej niż u Mroza, to na pewno o niebo lepiej jeśli chodzi o opisanie relacji międzyludzkich na molekularnym, chemicznym poziomie.

Na litość Boga! Nie piszcie na książce niczym na kioskowym pornosie "Ostry seks, ostra jazda, ostra akcja" , chyba, że chcecie książki sprzedawać w tychże kioskach dworcowych (tylko!).

Na zachętę 5/10 choć do Kryminału czy Sensacji, a niestety i do erotyku trochę brakuje.

18.04.2018 r.