Po zmierzchu recenzja

"Myślę, że z czasem, po trochu zbudowałam sobie jakby własny świat. I kiedy jestem w nim sama, jest mi nieco lżej na duszy. Ale fakt, że musiałam sobie taki świat zbudować, świadczy o tym, że jestem słabym człowiekiem, którego łatwo zranić."

'Po zmierzchu' to moje drugie podejście do twórczości Murakamiego. Co prawda lepsze niż pierwsze, ale nadal nie jestem pod jakimś wielkim wrażeniem. Wychodzi więc na to, że albo za dużo sobie obiecuję, albo japoński pisarz jest po prostu przereklamowany.

Akcja powieści rozgrywa się w ciągu jednej nocy w Tokio. Na swojej drodze spotykamy kompletnie różnych sobie ludzi: samotną dziewczynę, czytającą książkę w restauracji, studenta, grającego w zespole, chińską prostytutkę, pobitą przez swojego klienta, właścicielkę love hotel i jeszcze kilka równie intrygujących postaci. Choć na pozór nic ich ze sobą nie łączy ich nocne przygody są ze sobą ściśle powiązane.

Jak już wspomniałam każdy z bohaterów jest inny. Murakami pokazuje nam jak bardzo wszyscy się różnimy, ale z drugiej strony wystarczy chwila, jedno wydarzenie by nas połączyć i odkryć wspólne cechy. Każdy z bohaterów, choć na pozór zwyczajny jest wyjątkowy.

Styl Murakamiego przypadł mi do gustu, autor ma intrygujący, nie do końca tradycyjny sposób prowadzenia narracji, jest on jednak czytelny i przejrzysty. Dialogi, które są ważną częścią powieści są dość naturalne, okraszone mądrym poczuciem humoru. Akcja często skacze z miejsca na miejsce, od bohatera do bohatera jednak nie robi to bałaganu i czytelnik nie gubi się w wydarzeniach.

Lubię książki, których akcja dzieje się w krótkim czasie i w których występuje dużo bohaterów, 'Po zmierzchu' łączy w sobie te dwie cechy co jest dla mnie zdecydowanie na plus. Po za tym polubiłam jedną z bohaterek, Mari, z którą bardzo się utożsamiałam. Spodobał mi się także klimat powieści, ciemność, samotność, niebezpieczeństwo.
Nie do końca lubię takie leniwe, 'przegadane' książki, w których akcja powoli sunie do przodu, dlatego mimo plusów, powieść Murakamiego nie zmieniła mojego życia i raczej szybko o niej zapomnę.

Podsumowująca, mimo, że powieść 'Po zmierzchu' nie została moją ulubioną książką nie żałuję spędzonego przy niej czasu i spokojnie mogę ją polecić.