Po zmierzchu recenzja

Murakami nie jest mało znanym pisarzem w czytelniczym świecie. Możemy przeczytać wiele pochlebnych opinii o jego książkach. Jakiś czas temu miałam możliwość poznania „Na południe od granicy, na zachód od słońca”. Byłam zachwycona stylem autora i nie mogłam się doczekać, aż będę w posiadaniu kolejnej powieści. „Po zmierzchu” to książka, która zapowiadała się na ciekawą i trzymającą w napięciu powieść. Niestety było zupełnie inaczej.

Akcja książki rozgrywa się w ciągu jednej nocy w Tokio. Czytając, stajemy się obserwatorem. Poznajemy między innymi studentkę, chińską prostytutkę, byłą zawodniczkę kobiecych zapasów. Każdy z nich ma swoją historię. Odwiedzamy różne miejsca: restauracje, podziemia wieżowca, bary, love hotel.

„Słuchaj, życie nie dzieli się po prostu na rzeczy ponure i wesołe. Pośrodku jest pośrednia strefa cienia. Zdrowy intelekt opiera się na uświadomieniu sobie i zrozumieniu etapu cienia. A osiągnięcie zdrowego intelektu wymaga odpowiedniego czasu i wysiłku.”

Haruki Murakami urodził się w Kioto. Ukończył Dramat Klasyczny na wydziale Literatury Uniwersytetu w Waseda. Prowadził klub jazzowy. Zadebiutował w roku 1979 powieścią "Hear the Wind Sing", która została nagrodzona. Trylogię „Przygoda z owcą” została uhonorowana nagrodą Noma dla pisarzy młodego pokolenia. Dzięki swoim książkom uzyskał sławę w Stanach Zjednoczonych. Wydana w 1995 roku „Kronika ptaka nakręcacza” uważana jest przez wielu za największe osiągnięcie Murakamiego.

„Pamięć to coś naprawdę dziwnego. Szufladki ma wypchane kompletnie nieprzydatnymi, bezsensownymi rzeczami. A człowiek zapomina jedną po drugiej te ważne, naprawdę potrzebne.”

Głównym celem książki jest ukazanie jak odmienne życie wiedzie każdy z nas. Żyjemy na jednej planecie, w jednym kraju, ale mamy zupełnie inne problemy. Nie podoba mi się to, że wydarzenia rozgrywają się w ciągu jednej nocy. Czas płynie szybko. Nie jesteśmy poznać całej historii bohaterów. Nie wiemy jak potoczą się ich dalsze losy. Szkoda, że autor bardziej nie rozbudował fabuły. W powieści pojawia się wiele obszernych opisów, które moim zdaniem są zbędne. Sprawiły, że miałam dosyć tej książki. „Po zmierzchu” należy czytać powoli i najlepiej kilka dni, ponieważ trzeba się dokładnie nad wszystkim zastanowić. Murakami ukrył w swoim dziele wiele prawd życiowych, zmusza czytelnika do refleksji. Jednak co z tego, że można coś wynieść po jej przeczytaniu? Mamy otwarte zakończenie. Nie czekamy z niecierpliwością na zakończenie. Akcja wlecze się niemiłosiernie.

Podsumowując książka nie wywarła na mnie pozytywnego wrażenia. Mimo tego, iż ma ona przesłanie to podczas czytania przysypiałam. Nie przeżywałam wraz z bohaterami tego co spotkali na swej drodze. „Po zmierzchu” to powieść po którą z chęcią sięgną fani Murakami’ego. Pozostałym czytelnikom odradzam, gdyż jest to marnowanie czasu.