Pacjent recenzja

Jest w internecie takie miejsce, jak Reddit – można w nim znaleźć wszystko. Macie ochotę porozmawiać o roślinkach domowych? Jest odpowiedni subreddit. Szukacie innych fanów kucyków Pony? Znajdziecie. Uwielbiacie horrory? Odsyłam do r/nosleep.

Ale dlaczego o tym piszę? A dlatego, że debiutancka powieść Jaspera DeWitta od razu skojarzyła mi się z postami-historiami wrzucanymi w odcinkach przez użytkowników subreditta nosleep. Co więcej, moje skojarzenia były słuszne, bowiem autor ,,Pacjenta'' swojego czasu został przez społeczność horroromaniaków wyróżniony w internetowym plebiscycie.

Czy jednak warto sięgać po ,,Pacjenta''?

I tak, i nie. Jeśli szukacie horroru nieoczywistego, nieszablonowego, mającego coś wspólnego z Kingiem albo Malermanem, to koniecznie musicie zmienić adres. Nie znajdziecie tutaj tego, czego szukacie.

Jeśli natomiast macie ochotę na niezobowiązującą, szybką i lekką lekturę, która bazuje na ogólnie znanych schematach najlepszych, klasycznych amerykańskich horrorów to jest to lektura w sam raz dla Was!

Mamy bowiem ponury i mroczny szpital psychiatryczny.

Mamy ambitnego, zaangażowanego, racjonalnego i stąpającego twardo po ziemi bohatera.

Jest zagadka w postaci pacjenta o imieniu Joe. Jest tajemnica, jest mrok. Jest nawet demoniczne dziecko. Jest potwór. Czego chcieć więcej?

DeWitt potrafi pisać i wie, kiedy stosować haki na uwagę – tego nie można mu odmówić. Trochę jednak razi pewien brak konsekwencji w jego opowieści. To, co zaczyna się jak dobry thriller (horror) medyczny spod znaku psychiatrii klinicznej, historia, która od początku chce nas, czytelników, przekonać do tego, że jest prawdziwa i że wydarzyła się gdzieś-kiedyś naprawdę, w pewnym momencie traci swój urok. Zupełnie jakby autor wytracił impet, jakby pomysł na realistyczne rozwiązanie zagadki gdzieś mu umknął i jakby potrzeba wrzucenia do fabuły wątków paranormalnych była tak przemożna, że nie był w stanie się jej oprzeć.

Przez to z ciekawie zapowiadającej się zagadki zostaje tylko horror. W dodatku dość klasyczny, co oznacza, że przewidywalny. Przynajmniej dla fana gatunku.

Zatem czytać czy nie czytać?

Odpowiedź na to pytanie pozostawiam Wam – w końcu każdy czasem potrzebuje lekkiej lektury, tramwajowego czytadła, książki, która będzie nam towarzyszyć w poczekalni u lekarza albo w długiej kolejce. I jako taka książka ,,Pacjent'' sprawdza się doskonale.