Ślad recenzja

Przemysław Żarski dołącza do grona bardzo dobrze piszących polskich autorów. Czytając jego książkę "Ślad" powróciłam do kryminału rodem z lat 90. Te emocje ten styl pisania Ci bohaterowie. I o ile tylko we wspomnieniach powraca do 1993 roku to te rozdziały sprawiły mi niesamowitą frajdę. Według mnie nie mamy tutaj jednego głównego bohatera, ponieważ tyle samo czasu poświęca się zarówno komisarzowi Robertowi Kreftowi jak i Michałowi Hajdukowi "agentowi nieruchomości", który zostaje wplątany w koronkowo misternie utkaną intrygę. Sam komisarz Kreft można by pomyśleć standardowy glina: twardy na zewnatrz, miękki w środku, samotnik potrzebujący towarzystwa, mający własne demony z przeszłości, które nie pozwalają mu normalnie żyć. Akcja książki rozgrywa się na Śląsku w Sosnowcu, który był przez autora w opisach miejsc bardzo dobrze odwzorowany. Pewnego dnia policjanci z komendy miejskiej w Sosnowcu odnajdują w jednym z mieszkań kasetę VHS co w 2017 roku może nieco zdziwić, a na niej znajduje się film z morderstwa pewnej młodej dziewczyny. Wszystkie tropy zdają się prowadzić do feralnej, tragicznej w skutkach studniówki z 1993 roku. 24 lata później giną kolejne dziewczyny, które zdają się nie mieć z tamtą sprawą nic wspólnego, jednakże ktoś się mści ktoś zabija nie zważając na konsekwencje. Kto to robi i dlaczego? Tego dowiecie się czytając "Ślad".
Podsumowując: Czy w tym gąszczu książek z gatunku kryminał autor może jeszcze czymś czytelnika zaskoczyć? Czy da się oderwać od schematów, aby czytelnik nie pomyślał " Znów to samo, gdzieś to już czytałem"? Jest to nie łatwe, ale wykonalne. Przemysław Żarski nęci czytelników powrotem do przeszłości, tajemnicami, ukrytymi na każdym rogu oraz zwrotami akcji, które zaskakują. Ja mogę z czystym sumieniem polecić "Ślad" ponieważ nie zawiódł moich oczekiwań i jak na ponad 500 stronicową cegiełkę czytało się ją bardzo dobrze i nim się spostrzegłam znalazłam się na ostatniej stronie. Zakończenie zaciekawiło mnie tak bardzo, że niebawem zabiorę się za "Bliznę".