Boginie recenzja

Czasami zaczynam żałować, że tak często i chętnie sięgam po wszelkiego rodzaju thrillery psychologiczne, bądź kryminalne, ponieważ mimo że całym sercem kocham ten gatunek, mam wrażenie, że z każdą kolejną książką psuję sobie całą zabawę. Z biegiem czasu okazuje się, że naprawdę rzadko trafia w moje ręce książka tego gatunku, która nie tylko mi się spodoba, ale również wgniecie mnie w fotel, z racji emocji, jakie przygotował dla nas autor.

Nie będę ukrywać, że na swój egzemplarz "Bogiń" się naczekałam, ponieważ byłam niezmiernie ciekawa tej powieści. Nie znałam wcześniej twórczości Alexa Michaelidesa, ale o poprzedniej książce - "Pacjentce" - słyszałam naprawdę wiele dobrego, więc bez żadnego wahania wzięłam się do czytania. Niestety im dalej w las, tym miałam nieodparte wrażenie, że czeka mnie ogromne rozczarowanie, które ciężko będzie mi przełknąć. Dlaczego tak się stało?

Nie będę ukrywać, że sama postać Mariany Andros, czyli naszej głównej bohaterki, nużyła mnie okropnie, czasami wręcz irytowała swoją nieporadnością i rozgrzebywaniem na nowo przeszłości, a przede wszystkim porównywaniem siebie i wszystkich swoich czynów do swojego nieżyjącego już małżonka. Jako że Mariana jest psychoterapeutką, oczekiwałam od niej raczej mocnego charakteru, który bez problemu rozwiąże tajemniczą sprawę. Tak się jednak nie stało. Mariana wlekła się w to śledztwo bez żadnego ładu i składu. Niby nie mogła go prowadzić, a mimo to w pewien sposób była na bieżąco informowana o postępach w śledztwie.

Sam pomysł Bogiń, które można niestety porównywać do haremu, jest (nie oszukujmy się), ale czymś bardzo naciąganym i w żaden sposób nie zachęciło mnie do dalszej lektury. Książkę co prawda przeczytałam szybko, ale mimo wszystko nie jestem w stanie ocenić jej na miarę dobrego thrillera. Jest mi ogromnie przykro, bo może gdyby nie bezbarwność bohaterów, historia miałaby ogromny potencjał.

Jeśli jednak zdecydujesz się na lekturę "Bogiń", nic straconego, gwarantuję, że końcowy plot twist Ci wszystko wynagrodzi.