Boginie recenzja

📖

Druga książka autorstwa Alexa Michaelidesa jest równie dobra jak debiutancka "Pacjentka". Jeśli powstaną kolejne książki z przyjemnością po nie sięgnę.

📖📖

"Boginie" szybko wciągają. Fakt, że w moim przypadku nie było to od samego początku, ale bardzo szybko nadrobiłam "zaległości" i przepadałam w kartach powieści. Historia stworzona przez autora jest bardzo ciekawa i fajnie poprowadzona. Miałam kilku podejrzanych, kilka teorii co do sprawcy całego zamieszania, ale końcówka tak mnie zaskoczyła... Obaliła wszelkie moje teorie - nic, co sobie założyłam, się nie sprawdziło. Bardzo dobre zakończenie bardzo dobrej, świetnej historii.

📖📖📖

Książka podzielona jest na 5 części. Mamy tu do czynienia z narracją w trzeciej osobie, z perspektywy głównej bohaterki, terapeutki Mariany Andros. Oprócz narracji z punktu widzenia Mariany autor wprowadził bliżej nieznanego bohatera, który opowiada swoją historię w formie listu czy pamiętnika - jest to narracja w pierwszej osobie. Z początku nie wiemy co nam historia owego osobnika przyniesie, ale czym więcej jej czytamy tym więcej budzi w nas niepokoju. Historia nieznajomego jest mroczna i idealnie wpisuje się w klimat i fabułę historii z Marianą w roli głównej.

Z ciekawostek: choć "Boginie" są drugą książką autora, to chronologicznie jest ona pierwsza - w "Boginiach" bowiem poznajemy głównego bohatera "Pacjentki", psychologa sądowego Theo Fabera tuż przed podjęciem przez niego pracy w szpitalu The Grove.

Podsumowując: kolejna świetna powieść autora. "Boginie" zdecydowanie nie rozczarowują. Książka szybko wciąga, utrzymuje czytelnika w napięciu i mega zaskakuje w końcówce. Bardzo dobre zakończenie, bardzo dobra całość. Czego chcieć więcej? Chyba tylko kolejnej, trzeciej już dobrej książki ;) Polecam serdecznie.