Plan doskonały recenzja

“Nikt nie jest ani tak do­sko­na­ły, ani tak cwany, żeby cwań­szy nie mógł być ktoś”.

Ania jest młodą pełną życia, temperamentną osóbką. Mieszka na niewielkiej sądeckiej wsi, gdzie życie toczy się spokojnie, wręcz nudnie. Ma swoje plany, marzenia, spore aspiracje, pragnie wygodnego życia i nie ma pieniędzy. Chciałaby być samodzielna, niezależna i zamieszkać z dala od rodzinnego domu. Dostaje się na studia fizjoterapii w Krakowie. Jest atrakcyjna, sprytna i pozbawiona skrupułów. W jej głowie powstał plan, który krok po kroku ma zamiar wcielić w życie. Dziewczyna zrobi wszystko by go zrealizować…

Czy Ania wymyśliła plan doskonały, czy się nie potknie? Akcja powieści toczy się swoim rytmem, intryguje. Fabuła zajmująco utkana, dotyka skomplikowanych relacji międzyludzkich i ukazuje, do czego zdolny jest człowiek, by osiągnąć zamierzony cel. Styl Autorki jest lekki, naturalny, chwilami dosadny. Ania wzbudzała we mnie tylko negatywne odczucia, nie polubiłam jej, nie chciałabym spotkać takiej osoby w swoim życiu. Jest wyrachowaną pozbawioną skrupułów manipulantką i egoistką, nie cofnie się przed niczym, by dopiąć swego. I Irmina, kuzynka Ani, zupełne przeciwieństwo czy umiejętnie stwarzane pozory.

Wymyślony doskonały plan zostaje wcielony w życie, bogaty sponsor i przyjemne życie. Jednak coś idzie nie tak, wszystko w pewnym momencie zaczyna się sypać. Opowiedziana historia zaskakuje, niepokoi, intryguje. Świat, codzienność, w której kłamstwo goni kłamstwo, każde kolejne jest gorsze od poprzedniego, intrygi, niedopowiedzenia, manipulacja. Ludzkie wyrachowanie, chciwość i przebiegłość nie mają umiaru. Mroczne tajemnice, zawirowania, nienasycenie. Cienka granica między egoizmem a walką o siebie, o swoje marzenia.

Intrygująca, wciągająca opowieść, spora dawka sprzecznych emocji. Ukazuje, co tak naprawdę jest ważne w życiu i to, że pogoń za pieniędzmi, czy statusem społecznym nie dają szczęścia. I to zakończenie, czegoś takiego kompletnie się nie spodziewałam. Polecam, czytajcie!