Matnia recenzja

Nie od dzisiaj wiadomo że do książek Przemysława Piotrkowskiego mam słabość, zaczęło się od Sfory i ciągle trwa. Krew z krwi była zupełnie inną książką niż seria o Igorze Brudnym, nie wiedziałam czego się spodziewać po Matni. Starałam się nie czytać opinii, tylko wyrobić sobie własne zdanie, nie żałuję że tak zrobiłam, książka albo się podoba, albo wzbudza negatywne emocje.

Zuza zachodzi w ciążę z facetem, który nagle znika z jej życia, ślad po nim ginie, jedynie co zostawia to dwa miliony długu. Zobowiązania ciążą na dziewczynie, a jej nie ma kto pomóc, wychowała się w domu dziecka, nie ma rodziny, ma tylko przyjaciółkę. Kiedy poznaje Marka sama nie może uwierzyć w swoje szczęście. Zakochany w Zuzie, akceptuje bliźniaczą ciążę, chce rzucić swojej miłości świat do stóp. Przeprowadzają się do Toporzyc, dziwna wieś ale to tam razem z Markiem będą wić rodzinne gniazdo i czekać na narodziny dziewczynek. Niestety Marek musi pojechać na Niemiec na dłuższy kontrakt, przyjeżdża na weekendy ale Zuza i tak czuje się samotna. Do tego pojawiają się dziwne zdarzenia, dziewczyna już sama nie wie czy dzieje się to naprawdę, czy to tylko jej wybujała wyobraźnia, tym bardziej że Marek zna mieszkańców wsi i cały czas ją uspokaja że wszystko z nimi w porządku.

Mogę powiedzieć jedno, nie jest to książka którą można czytać z doskoku, jak już się zacznie to ciężko ją odłożyć, więc ostrzegam, można zarwać przez nią noc. Nie jest to mroczny kryminał, są też wątki obyczajowe, nie leje się krew jak w Sforze ale nie raz zdarzało się że miałam ciarki i się bałam. W pewnym momencie nawet odłożyłam książkę, musiałam wziąć kilka oddechów i dopiero do niej wrócić.

Można powiedzieć że Zuza jest naiwna, wdając się w związek z Makiem, ale kobieta w ciąży, tym bardziej po takich przejściach nie zawsze myśli racjonalnie. Bardzo mi się podobało że autor pisał jako kobieta, to na pewno było trudne ale efekt jest super. Polecam Matnię tym którzy jeszcze nie czytali, mnie nie rozczarowała, mam nadzieję że u was będzie podobnie.