Pieśń zemsty recenzja

„Pieśń zemsty” autorstwa Grzegorza Wielgusa ponownie zaprasza nas do świata cyklu „Ostrze Erkal”. Od czasu, kiedy poznałam Zirrę nie mogłam przestać o niej myśleć, jak i o książce. Chciałam wiedzieć, co będzie dalej i czy uda jej się sprostać tak wielu wyzwaniom, które na nią czekały. Twórczość Grzegorza Wielgusa bardzo mi się podobała, dlatego wiedziałam, że za nic na świecie nie odpuszczę tej książki. Autor stworzył naprawdę dobrze zbudowany świat, przepełniony emocjami, śmiercią i intrygami. Pustynia potrafi przerażać i urzekać swoim pięknem, a ja zamierzałam towarzyszyć Zirrze i pomóc w jej zemście.

Główną bohaterką książki autorstwa Grzegorza Wielgusa pod tytułem „Pieśń zemsty” jest Zirra, dziewczyna, która zbierała biało pył, ledwo wiązała koniec z końcem i szczerze nienawidziła tego zajęcia. Siostra dziewczyny została porwana przez kilt Wszechśmierci, co sprawiło, że Zirra ruszyła w pościg. Chciała za wszelką cenę ocalić Seivę. W tej podróży spotkała poszukiwanego listem gończym kapitana, młodą dyplomatkę, która musiała wykraść niezwykle drogą księgę. Nie wszystko poszło po jej myśli, a obecnie jedynie o czym marzy to dokonanie krwawej zemsty. Pragnie zrobić wszystko, co tylko może, aby pomścić Seivę, to jedyny cel, jaki czuje. To pragnienie spala ją od środka. Relikwia Eristi musi umrzeć, z nią także twór, w który zamieniono jej siostrę. Karamis pragnie jej pomóc, nie tylko on. Czy jej się to powiedzie?

„Pieśń zemsty” to powieść, która wciągnęła mnie w swój świat, jest nieco inna, przepełniona intrygami, koniecznością dyplomacji, co nie zawsze sprawia, że sytuacja wygląda, jak powinna. Grzegorz Wielgus pokazał, że jeszcze nie powiedział ostatniego słowa. Rozwija się i tak samo czyni ze swoimi bohaterami, są autentyczni, przesiąknięci emocjami. Pragną zmienić świat, zrobić to, co słuszne, nawet jeśli w sercu Zirry jest mrok i chęć zemsty. Mogłam ponownie zetknąć się z bohaterami, zobaczyć, jak autor ich rozwinął, wyciągnął wszystkie boleści, blizny przeszłości, stawiając przed nimi kolejne wyzwania. Kibicowałam dyskretnie Karamisowi i Zirrze, ich relacja została przedstawiona w bardzo przyjemny sposób. „Pieśń zemsty” to historia, w której czuć napięcie, to nie jest bajka, a coś bardziej wymagającego. Autor ukazał już, że w jego książkach niczego nie można być pewnym, a śmierć jest tym, czego nie należy się obawiać. Grzegorz Wielgus potrafi podtrzymać napięcie, igra z czytelnikami pozostawiając go w niepewności, a ja nie mogę się doczekać, aby przeczytać kolejny tom.