Ophelia mimo wszystko recenzja

„Ophelia mimo wszystko” to niesamowicie piękna, wartościowa i warta przeczytania młodzieżówka, która zdobyła moje serce. Książka opowiada o tytułowej bohaterce Ophelii, która prowadzi swój własny ogród różany oraz ciągle zakochuje się w chłopakach. Jednak w pewnym momencie swojego życia dziewczyna odkrywa, że żywi pewne niesprecyzowane uczucie do nowo poznanej koleżanki, na której sam widok ma motylki w brzuchu. Ophelia stara się zrozumieć siebie i otaczający ją świat.

Ta historia była przecudowna. Ukazuje zmianę, jaka zachodzi w każdym człowieku oraz w otaczającym nas świecie. Ophelia i jej przyjaciele są w okresie dorastania, każdy z nich ma swoje problemy i każdy z nich stara się zrozumieć siebie, swoje uczucia i świat dookoła. W tej książce poznajemy różnych ludzi, różne problemy, różne orientacje i to jest piękne. Możemy zobaczyć, że mimo tej wszelkiej różności wszyscy jesteśmy wartościowymi, ale i popełniającymi błędy ludźmi.

Bardzo urzekło mnie to, że Ophelia uwielbiająca róże porównuje różne gatunki róż do cech osobowości ludzi. Spotkałam się z czymś takim pierwszy raz, ale takie porównanie niesamowicie mi się spodobało i zapadło w pamięć. Dodatkowo relacja Ophelii z rodzicami – cudo. Często w młodzieżówkach spotykamy napiętą relację nastolatków z ich rodzicami, ale tutaj jest zupełnie inaczej. Relacja dziewczyny z jej rodzicami przypomina trochę relacje na zasadzie przyjaźni – zawsze i o wszystkim mogą ze sobą porozmawiać. Jednak to się zmienia wtedy, gdy Ophelia zaczyna ukrywać i tłumić swoje uczucie do pewnej dziewczyny.

Przy tej książce odczuwałam wiele emocji. Niektóre sytuacje przyprawiają o ogromny smutek i łzy, ale w pewnym momencie poczułam również ulgę i spokój. Bo pomimo tego, że wszystko w życiu Ophelii się już sypało, to można było odczuć, że wszystko ma swoje uzasadnienie i zmiany nie zawsze są takie złe, jak się z początku wydają.

Poruszę jeszcze kwestię zakończenia książki, bo to było dla mnie całkowicie zaskakujące. W młodzieżówkach zazwyczaj z łatwością można przewidzieć, jak skończy się dana historia, ale nie tutaj. Takiego zakończenia totalnie się nie spodziewałam i nie takiego zakończenia chciałam, ale muszę przyznać, że jest ono bardzo piękne i refleksyjne. Oddałam tej książce kawałek swojego serca i ani trochę tego nie żałuję.