Zakazany owoc recenzja

Daisy jest wciąż młodą, samotnie wychowującą dziecko i boleśnie doświadczoną przez los kobietą, która znajduje się na wyraźnym, życiowym zakręcie. Szansą na odmianę jej trudnej sytuacji jest podjęcie się nowej pracy - zlecenia urządzenia wnętrz w starej, pięknej i monumentalnej posiadłości nad brzegiem morza.

Lottie jest młodą dziewczyną, żyjącą w przełomie lat 50 i 60-tych ubiegłego wieku. Jej spokojną codzienność życia w nudnym, angielskim miasteczku Merkham, zmienia sprowadzenie się nowej rodziny, która zamieszkuje w pięknym domu nad brzegiem morza. To wydarzenie odmieni bowiem już na zawsze jej życie, jak i też los jej siostry - Celii.

I to właśnie życiowe ścieżki tych dwóch kobiet, które dzieli czas, ale połączy tajemnica domu na morzem, złożą się na niezwykle emocjonującą opowieść o zakazanej miłości, jej konsekwencjach i tej jakże mądrej prawdzie, że życie nigdy nie uznaje próżni...

Niniejsze dzieło Jojo Moyes wpisuje się swoim charakterem w nurt ambitnej, symbolicznej i niezwykle klimatyczne literatury obyczajowej. Cechuje ją misternie skonstruowana fabuła, niezwykle realistyczne kreacje bohaterów oraz perfekcyjnie oddane realia dawnego życia, jak i nam współczesnej rzeczywistości. Przede wszystkim jest to jednak piękna, jakże prawdziwa i mogąca się naprawdę wydarzyć historia o trudnej miłości, poświęceniu i życiu z poczuciem niewykorzystania szans, jakie dał los. Myślę, że wszyscy miłośnicy dobrej literatury obyczajowej będą w pełni usatysfakcjonowani spotkaniem z tą pozycją.

Interesująco przedstawia się sama konstrukcja tej książki, która dzieli ją na trzy główne części. Dwie pierwsze z nich ukazują nam naprzemiennie dwa czasowe plany - losy Daisy i Lottie, które cechuje niezwykle emocjonalna wymowa, niepowtarzalny klimat i wielkie dramaty. Ich wątki łączą się w jedną całość w trzeciej części powieści, gdzie to padają wszystkie kluczowe odpowiedzi na nurtujące nas kwestie, a każdy wątek znajduje swoje finalne rozwiązanie. To inteligentna, niespieszna i poruszająca relacja, która przekonuje nas do tego, by chcieć ją odkrywać do samego końca...

To opowieść o niezwykłych kobietach, ich trudnych losach oraz poświęceniu dla innych, kosztem własnego szczęścia. Wspaniałe są dwie główne bohaterki tej historii - Lottie i Daisy, które dzieli czas, miejsce kobiety w społeczeństwie i charaktery, ale łączy niezwykła siła ducha, która mimo wszystko każe im walczyć o siebie. Ważne jest to, że obie te postacie cechuje niezwykła naturalność, prawda i nie idealność, dzięki czemu możemy odnaleźć w nich bez trudu ślady nas samych, co z kolei pozwala nam traktować je jako niezwykle bliskie nam osoby.

Nie można też zarzucić niczego obrazowi tej literackiej rzeczywistości, który zachwyca nas zarówno współczesnym ujęciem Anglii, jak i tym sprzed kilkudziesięciu lat. Autorce udało się oddać tu w perfekcyjny sposób klimat małomiasteczkowej prowincji, obowiązujących tam zasad i konwenansów, jak i wreszcie zderzenie się z tym światem ludzi, których cechuje odwaga, wyzwolenie, artystyczna natura. To klimat, raz jeszcze realizm i ta niezwykła umiejętność Jojo Moyes w opisywaniu świata w taki sposób, jakbyśmy sami go widzieli.

Lektura tej książki, to przyjemność, wielkie emocje, misternie budowanie napięcie i przeświadczenie, że mamy do czynienia z dobrą literaturą z wysokiej półki. To również niezwykłe wzruszenia, wobec których naprawdę nie można przejść zupełnie obojętnym, nie rozmyślać o nich na długo po dobrnięciu do ostatniej strony, czy też nie zadawać sobie pytań o to, jakbyśmy my sami postąpili na miejscu bohaterek tej powieści.

"Zakazany owoc" to intrygująca, świetnie napisana i mająca sobą wiele do zaoferowania, odsłona współczesnej literatury obyczajowej. Myślę, że książka ta będzie idealnym wyborem na letnie, wakacyjne popołudnie, które przyniesie nam wiele przyjemności, mimo wszystko uśmiechu i oczywiście niezwykłych emocji. Ze swej strony zachęcam was gorąco do sięgnięcia po ten tytuł - naprawdę warto!