Północ w Everwood recenzja

"Północ w Everwood" M. A. Kuzniar przyciągnęła mnie okładką. No bo kto by mógł się jej oprzeć! I przyznaje się bez bicia, że głównie dlatego wzięłam ją do recenzji. Obawiałam się trochę tego co znajdę w środku. Na szczęście zupełnie niepotrzebnie.

Jedna noc zmienia całkowicie życie Marietty. Ucieka ona do baśniowego świata gdzie pozornie może spełniać swoje marzenia. Jednak zbyt późno spostrzega, że tak naprawdę to jest piękna klatka z której nie sposób się wydostać. A król krainy jest okrutnym tyranem, który krzywdzi swoich poddanych. Na szczęście magia jest wszędzie i dzięki niej można wszystko naprawić. A gdy pojawia się miłość, to co było niemożliwe staje się prawdziwe.

Z początku byłam lekko przerażona historią która zaczyna się w epoce gdy kobiety nie miały praw i nosiły gorsety. To nie za bardzo moja bajka. Ale w miarę czytania, książka nabierała coraz więcej magii. Gdy Marietta trafiła do Everwood ja już byłam kupiona. Te piękne opisy słodkiej, lecz okrutnej krainy mnie zachwyciły. Czułam się jakbym znów była małą dziewczynką i czytała baśnie. Znajdziemy tu miłość, przyjaźń, marzenia które się spełniają oraz bunt przeciwko niesprawiedliwości i oczywiście happy end. Mocno kibicowałam Marietcie. Postąpiła bardzo odważnie walcząc o siebie. Stała się moją inspiracją, bym jeszcze bardziej walczyła o moje marzenia. Ogromnie się cieszę, że tym razem książka która jest piękna na wierzchu okazała się taka również w środku. Dołączy do mojej kolekcji pięknych okładek.

"1906 rok, zimowy wieczór gdzieś w Nottingham. Życie Marietty Stelle od dawna koncentruje się wyłącznie na jednym – od lat marzy ona bowiem o zostaniu baletnicą i staniu się słynną primabaleriną. Zbliżające się nieubłaganie święta Bożego Narodzenia nie napawają jej jednak optymizmem – tuż po Nowym Rok Marietta wbrew własnej woli wyjść za mąż i poświęcić się roli matki i żony. Dziewczyna pogrąża się w rozpaczy, a jej głowę zaczynają nawiedzać coraz bardziej ponure myśli – zwłaszcza że presja rodziny na jej szybkie zamążpójście staje się nie do zniesienia.
Wszystko zmienia się w momencie, gdy znajdującą się w pobliżu domu Marietty kamieniczkę kupuje nikomu dotąd nieznany dr Drosselmeier. Niedługo po tym wydarzeniu tajemniczy doktor konstruuje scenografię do ostatniego występu baletowego Marietty. Scenografia ta w niczym nie przypomina jednak tych znanych dotąd baletnicy – jest ona bowiem miejscem zaczarowanym.
Kiedy wybija północ, scenografia niespodziewanie przenosi Mariettę do otoczonego ośnieżonymi jodłami cukrowego pałacu. Dziewczyna staje przed niezwykle trudnym zadaniem – musi bowiem jak najszybciej wydostać się z zamku. W przeciwnym razie będzie zmuszona już na zawsze zamieszkać w murach Everwood. Czy Marietta sprosta temu wyzwaniu? Śnieżne Everwood kryje w sobie przecież tak wiele tajemnic…"