Pół życia recenzja

Ostatnio ciągle mi mało czytania. Mogłabym cały dzień spędzić nad powieścią i nadal nie mam dość. W niedzielę postanowiłam odkopać pożyczone książki i tak w moje ręce trafiła powieść "Pół życia". Trochę przypominała mi inny tytuł autorki, "Bez mojej zgody".

Luke Warren to wielki miłośnik wilków. Dla nich jest zdolny do każdego poświęcenia. Spędził z nimi nawet dwa lata w kompletnej dziczy, sypiając na gołej ziemi i jedząc to co one. Był pełnoprawnym członkiem watahy. Jednak Luke posiada również rodzinę. Żonę Georgie oraz dwójkę dzieci - Edwarda i Carę. Miłość do dzikich przyjaciół sprawia, że małżeństwo się rozpada. Edward wyjeżdża, a Cara zamieszkuje z tatą, gdyż jej mama na nowo ułożyła sobie życie. Książka zaczyna się w momencie wypadku samochodowego w którym uczestniczą Luke oraz Cara. Ona kończy tylko ze złamaną łopatką, ale jej tata ma rozległy uraz mózgu. Zadaniem jego dzieci jest teraz podjąć decyzję czy dalej walczyć o niego czy pozwolić by odszedł.

Jak zwykle autorka świetnie przygotowała się do tej książki. Szczegóły życia wilków są niesamowite i świetnie wpasowują się w fabułę. Poznajemy historię z perspektywy różnych postaci - Luka, Edwarda, Cary, Georgie a nawet jej obecnego męża Joe. Świetnie się to wszystko uzupełniało. Rzucało nam nowe światło na to co się działo. Autorka nie stroni w książce od trudnych tematów. Przeczytamy o eutanazji, przeszczepie narządów, tolerancji, poczuciu straty i jak rodzina radzi sobie lub jak powinna sobie radzić z problemami. Mimo, że tutaj nie ma wartkiej akcji, nie mogłam się od książki oderwać. Jest przepełniona emocjami i chcemy wiedzieć jak się to skończy. Czytałam może bardziej spektakularne książki autorki, zwłaszcza jeśli chodzi o zakończenie, jednak uważam, że ta jest równie dobra i bardzo ją polecam.

"Picoult po mistrzowsku zgłębia naturę rodziny: miłość oraz siłę – i cenę, jaką czasem trzeba za nie zapłacić.
Luke Warren jest badaczem wilków. Pisze o nich, studiuje ich zachowania, a kiedyś nawet z nimi zamieszkał. Pod wieloma względami są mu bliższe niż własna rodzina, z którą właściwie nie ma kontaktu, odkąd żona go rzuciła, a syn Edward wyjechał.
Niespodziewanie Luke zostaje ciężko ranny w wypadku samochodowym, a wraz z nim siostra Edwarda, Cara. Nagle wszystko się zmienia: Edward musi wrócić do domu, który opuścił przed laty, i razem z siostrą podjąć decyzję co do leczenia ojca. Nie ma łatwych odpowiedzi, za to pojawiają się pytania: jakie tajemnice skrywa przed sobą rodzeństwo? Co stoi za pragnieniem, by pozwolić ojcu umrzeć… lub utrzymać go przy życiu za wszelką cenę? Czego życzyłby sobie sam Luke? I przede wszystkim, na ile zapomnieli to, o czym zawsze pamięta wilk: że członkowie stada potrzebują siebie nawzajem, a przetrwanie czasem idzie w parze z ofiarą?"