Uzdrawiająca moc ceramiki recenzja

Ceramika, kawa i kot w jednym miejscu a do tego jeszcze życzliwi ludzie to recepta na wyjście z największej opresji a w przypadku Jeongmin głównej bohaterki powieści „Uzdrawiająca moc ceramiki” Jeon Sonim, także z depresji. Warsztat garncarski Soyo okazuje się być skutecznym remedium na bolączki życia codziennego. Wspólna praca, rozmowy, przebywanie w grupie, poznawanie nowych ludzi, zestawianie swoich doświadczeń z przeżyciami innych ludzi, samorzecznictwo a przy tym wzajemny szacunek, ogromna ilość empatii, życzliwości i serdeczności przyprawione spokojem są lecznicze i powodują zmiany w bohaterach. Każdy inny a jednak taki sam… Poprzez tworzenie naczyń z ceramiki odkrywają swoje mocne i słabe strony, poznają siebie, zaglądają do swojego wnętrza odnajdując odpowiedzi na pytania, które od lat ich dręczą.

Powieść „Uzdrawiająca moc ceramiki” koreańskiej autorki Jeon Sonim otuliła mnie kocem kojących i uspokajających przekazów. Życie jest piękne zawsze. Nie ma zdarzenia, którego by nie można unieść na swoich barkach. Akceptacja to słowo klucz. Traktowanie siebie z miłością i empatią daje wymierne rezultaty w leczeniu własnych zranień. Jesteśmy tym, co o sobie myślimy, a nie tym, jak ludzie nas definiują. Depresja Cię nie stygmatyzuje i tylko od Ciebie zależy czy dasz jej się pochłonąć. Czasem najprostsze rozwiązania są najtrudniejsze, ale zawsze podjąć trud działania i bądźmy jak glina: „w przeciwieństwie do drewna, skóry czy metalu, glina jest materiałem miękkim. Oznacza to, że zawsze można wszystko naprawić”. W grupie siła a odnalezienie tej właściwej i pozytywne od niej wzmocnienia dadzą nam ponadludzką siłę pokonywania własnych słabości i wiary w siebie. Jesteśmy jak kawa, w nieodpowiednim miejscu (naczyniu) nie będziemy dobrze dopasowani:

Polecam każdemu powieść „Uzdrawiająca moc ceramiki” dowodzącą, że „phanta rhei” to błogosławieństwo i warto poddać się nurtowi rzeki życia.

Dołączam się całą sobą do życzeń Autorki: „obyśmy niczym miękka glina byli gotowi czule złapać nawzajem swoje niedoskonałe dłonie. Obyśmy nauczyli się bez strachu pielęgnować to, co dla nas ważne”.

Za egzemplarz do recenzji bardzo dziękuję Wydawnictwu Sonia Draga.

#reklama