Nie to miejsce, nie ten czas recenzja

"Myślimy tylko o złych rzeczach, które nas spotykają, a nie o tych, których dzięki szczęśliwemu losowi unikamy."

Nocna październikowa mgła spowija przedmieścia Crosby, gdy Jen spogląda na cofające się wskazówki zegara, kiedy to czas zmienia się na zimowy. W tym samym momencie dostrzega za oknem syna, którego powrotu tak wyczekiwała. Jednak zamiast ulgi przeszywa ją lodowaty strach, gdy z mroku wyłania się ciemna postać. Nagle wszystko zamiera w chwili, gdy jej ukochane, jedyne dziecko dokonuje zbrodni. Rozdzierający krzyk, krew tak mocno kontrastująca z szarością nocy, pytania pozostające bez odpowiedzi, wszystko zaciera się pod wpływem szoku i przerażenia. Następnego dnia budzi się i okazuje się, że znów jest wczoraj...
Dostaje niepowtarzalną szansę, by zapobiec morderstwu.

Rodzicielstwo jest sporym wyzwaniem, wymaga podejmowania nieustannych wysiłków, a także wielu wyrzeczeń. Staramy się zrobić wszystko, by nasze dzieci były szczęśliwe i bezpieczne, niezależnie czy dopiero poznają świat, czy wkraczają w dorosłość. Jennifer nie jest wyjątkiem, z dumą spogląda na swoje pełnoletnie już dziecko, obserwując, jak zmienia się pod wpływem pierwszej miłości i realizuje swoje marzenia. Jednak mimo to nadal nie potrafi zasnąć, gdy syna nie ma w domu, czuwając do jego powrotu. Wydarzenia których jest świadkiem zachwiały jej światem, wciągając w pętlę czasu.
Gillian McAllister zaprasza do misternie zaplanowanej gry w zagadki. Za każdym razem, gdy próbujemy rozwiązać któraś z nich, odkrywamy, że po jej rozwikłaniu trafiamy na kolejną i jeszcze bardziej tajemniczą. Pokazuje jak wielką wagę mają szczegóły, a każda nawet najmniej znacząca chwila może zmienić nasze życie. W tę historię zaangażowałam się od pierwszych stron, starając się odgadnąć zamysł Autorki. Ponadto dzięki różnym zmianom czasu miałam okazję dobrze poznać bohaterów, ich emocje, takie jak strach, tęsknota, rozpacz czy zagubienie.
"Ale przecież znajomość przyszłości jest gorsza od niewiedzy".

To książka, która na długo zapada w pamięć i nie będzie jej chcieli się od niej oderwać. Dla mnie absolutnie genialna.